بلاگ كاربران


آدم‌ها عاشق ما نمی‌‌شوند ، آدم‌ها جذب ما می‌‌شوند. در لحظه‌ای حساس حرف‌هایی‌ را می‌‌زنیم که شخصی‌ نیاز به شنیدنش داشته. در یک لحظه ی حساس طوری رفتار می‌‌کنیم که شخص احساس می‌‌کند تمام عمر در انتظار کسی‌ مثل ما بوده در یک لحظه ی حساس حضور ما ، وجودِ شخص را طوری کامل می‌‌کند که فکر می‌کند حسی که دارد نامی‌ جز عشق ندارد. آدم‌ها فکر می‌‌کنند که عاشق شده اند. آدم‌ها فکر می‌‌کنند بدون وجود ما حتی یک روز دوام نمی‌‌آورند. آدم‌ها فکر می‌‌کنند مکمل خود را یافته اند. ... آدم‌ها زیاد فکر می‌‌کنند آدم‌ها در واقع مجذوب ما میشوند و پس از مدتی‌ که جذابیت ما برایشان عادی شد ، متوجه می‌‌شوند که چقدر جایِ عشق در زندگی‌‌شان خالیست ... می‌‌فهمند در جستجوی عشق‌های واقعی‌ باید ما را ترک کنند تمامِ حرفِ من اینست که کاش آدم‌ها یاد بگیرند که " عشق پدیده‌ای حس کردنی است نه فکر کردنی " و کاش بفهمند که بعد از رفتنشان ، عشقی‌ را که فکر میکرده اند دارند چه می‌کند با کسانی‌ که حس میکرده اند این عشق واقعی‌ ‌ست.

نیکی فیروزکوهی

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


mina0niloo
ارسال پاسخ

متاسفانه دنیاای ما شبیه جنگل شده یا خیانت میبینی یا باید خیانت کنی
هر کس بخواد مثل نیلوفر مرداب عمل کنه محکوم به تنهایی میشه
و گفتن که هر کس قلب شما را نخواست بگذارید برود
شاید گنجایش قلب دیگری را دارد
و بدانید این مقدمه ای برای داشتن چیزهای بهتر است.

AZAD
ارسال پاسخ

تشکر

amir_sakett
ارسال پاسخ

ممنون

نخــندوانه
ارسال پاسخ

یه جاهایشو قبول ندارم ولی دست شما مرسی

siamak
ارسال پاسخ

متن قشنگیه..مرسی