خالیه سفره زمین
دست سخاوت تو کو
زخمیه شونه های عشق
مرحم رحمت تو کو

سنگین پلک لحظه ها
نبض زمین نمیزنه
قلب قناریای عشق
بی تو یقین نمیزنه

کجا تو موندگار شدی
که روز ما سیاه شده
دست دعای من دیگه
از آسمون جدا شده

یه شب میایی از سفر
باغ پر برگ و بر میشه
ستاره های شیشه ای
میشکنه و سحر میشه

مزرعه شرقی مونو
هجومی از ملخ زده
شعله خورشیدی بزن
به قلبایی که یخ زده

اسب بهار و زین بکن
تا باغچمون جون بگیره
روی غبار جاده ها
شر شر بارون بگیره

اللهم عجل لولیک الفرج

روزگاری می رسد آخر که نور
در شب ظلمت هویدا می شود
رخت می بندد بدیها از جهان
قهرمان قصه پیدا می شود
نه چنان امواج می میرد بشر
با رکوع و سجده احیا می شود
عاشقی ها باز معنا می دهد
هر چه مجنون است لیلا می شود
می رسد روزی که انسان سوی نور
ناگزیر از عشق شیدا می شود
نه چنان پروانه می سوزد پر و
همچنان ققنوس برپا می شود
بشکند دل قطره اشکی می دهد
قطره ها یک روز دریا می شود
دل به دریا می زند مردی بزرگ
نوح منجی یا که موسی می شود
زنده هر بی جان و جاری زندگی
از نفسهای مسیحا می شود
یوسفی می آید و بازار شهر
رونقش عشق زلیخا می شود
دل زده از نو پرستی ها بشر
باز دلتنگ اهورا می شود
دوره بطلان و شیطان سر رسد
نوبت مهدی زهرا می شود
میلاد نور مبارک دوست گرامی

28

آموخته ام که وقتی عاشقم، عشق
در ظاهرم نیز نمایان شود.

آموخته ام که عشق مرکب
حرکت است نه مقصد حرکت.

آموخته ام که هیچ کس در نظر ما کامل
نیست تا زمانی که عاشقش شویم .

آموخته ام که این عشق است که
زخم ها را شفا میدهد، نه زمان.

آموخته ام که تنها کسی مرا شاد میکند،
که به من می گوید، تو مرا شاد کردی.

آموخته ام که گاهی مهربان بودن
بسیار مهمتر از درست بودن است .

آموخته ام که مهم بودن خوبست
ولی خوب بودن مهمتر است .

آموخته ام که هرگز نباید به هدیه ای که
از طرف کودکی داده می شود "نه" گفت .

آموخته ام که همیشه برای کسی که
به هیچ عنوان قادر به کمکش نیستم، دعا کنم .

آموخته ام که زندگی جدیست ولی ما نیاز به
«دوستی» داریم که لحظه ای با او از جدی بودن دور باشیم .

آموخته ام که تنها چیزی که یک شخص می خواهد فقط
دستی است برای گرفتن دست او و قلبی برای فهمیدنش است.

آموخته ام که زیر پوست سخت همه ، کسی
وجود دارد که خوشحال میشود و میتواند دوست داشته باشد.

آموخته ام که خدا همه چیز را در یک روز نیافرید،
پس من چگونه می توانم همه چیز را در یک روز بدست آورم.

آموخته ام که چشم پوشی از
حقایق آنها را تغییر نمی دهد.

آموخته ام که وقتی با کسی روبرو میشویم،
انتظار لبخندی از سوی ما دارد.

آموخته ام که لبخند ارزانترین راهی است
که می توان با آن نگاه را عمق بخشید .

آموخته ام که باد با چراغ خاموش کاری ندارد.

آموخته ام که به چیزی که دل ندارد نباید دل بست .

آموخته ام که خوشبختی جستن آن است نه پیدا کردن آن .

آموخته ام که قطره دریاست، اگر با دریا باشد.

و آموخته ام که عشق ، مهربانی ، گذشت ،
صداقت و بلند نظری خصلت انسان های انسان است

یکرنگ که باشی، زود چشمشان را میزنی…
خسته می شوند از رنگ تکراریت،
این روزها دوره ی رنگین کمان هاست…

زشتم نشدیم مردم تنهاییمونو باور کنن !
به هرکی میگم هیچکیو ندارم، میگه برو توله !
اونم کی؟؟ توووو؟ برو عامووو

اگه یه وقتایی زندگی قشنگ نیست ، اشکال نداره !
سعی کن به چیزای قشنگ نگاه کنی
منو نیگا با توام منو ببین

تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که،
ترازو برمی داری و می افتی به جان دوست داشتنت.
اندازه می گیری!
حساب و کتاب می کنی!
مقایـسه می کنی و...
و خدا نکند حساب و کتابت برسد به آن جا کـه
زیادتر دوستش داشته ای،
زیادتر گذشته ای،
زیادتر بخشیده ای،
به قدر یک ذره،
حتی یک ثانیه!
درست از همان جاست که توقع آغاز می شود،
و توقع آغاز همه رنج هایی است که ما می بریم…

گرگے دســـــت به
خــــــــــودکشے زد...

در وصیـــــت نـــــامه اش
نوشتـــــه بـــــود:

پوستــــــــــم را
بســـــوزانیـــــد...،
تاهیــــــــــچ وقـــــت
✖✖شغــــــــــالی
در آن "نقـــــش مرا"
بازی نکنـــــد....