نامه هایی به یک فرشته

(سه)

اندیشه ات را نظام مند می کنند

چهارچوبی از منافع برایت می سازند

و تو ،

با میل تمام تن می دهی

به این حقیقت و نظم ساختگی

از رویا که زبان باز کنی ، ذهنی گرا می خوانندت...

ایده آلیست!

رویاهای کودکانه ی من هم ذهنیست می دانم.

ولی ای کاش همه کودکانه می اندیشیدند.

ای کاش منافع بر حیات غالب نبود

ای کاش شور چیدن از دست انسان می افتاد

ای کاش نمی گفتم ای کاش

راستی تو میدانی چگونه دلم را راضی کنم؟

به یک آبنبات چوبی ، یا یک بستنی قیفی؟

دلم کودکی می خواهد

دلم کودکی می خواهد با این تن بزرگ

سرم کلاه بگذارند به سخره بگیرندم.

دلم سادگی می خواهد.