غمگینم!

وقتی تمام جفتهای دنیا ، تنهایی ام را به رخم میکشند

حتی جورابهایم!!!

ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ! ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ،

ﮐﺎﺭ ﺩِﻝ ﺍﺳﺖ

ﺩِﻟﻢ

ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯿﺎﻥ " ﻧَﻔَﺲ ﻫﺎﯾَﺖ " ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ

دلم آرامشی می خواهد

در بی دلهره ترین آغوش دنیا

جایی باید باشد

غیر از این کنج تنهایی!

تا آدم گاهی آنجا جان بدهد!

مثلا" آغوش تـــــــــــو؛ جان میدهد برای جان دادن.

خیالت را می نشانم

روی تاب خیالم

تو تاب می خوری و

من !بی تاب می شوم...

آدم است دیــــگر

گاهے دلــش مےخواهـــد،

کسے موهایـــش را نــوازش دهــد و آرام زیر گوشــش بگویــد:

دوستــت دارم. . . !

با فنجانی چای هم می توان مست شد

اگر

اویی که باید باشد

باشد...

چشمانت روشنی دلم است...

وقتی با نیم نگاه ناگهانی ات به من نگاه میکنی

قلبم مثل قلب قناری پر التهاب می شود...

من آغوشت را می خواهم

تا خودم را در تو رها کنم

عشق همین لحظه های کوچک ناب است

عشق

لمس پیاپی دستانت است

و چشیدن بوسه هایت که طعم زندگی می دهد

من رویا دارم....

رویای من بوسه ایست وقت خواب

و چشمانی که وقت بیداری نگاهم کند

رویای من کوچک نیست!

به اندازه تمام هستی بزرگ است!

یک بوسه و یک چشم

چیز کمی نیست...!!!

بعد از تـــو …

جای خالی دلم، مثل کفش‌های « سیندرلا »

انــدازه ی هیــچ یک از مردمـــان شهر نشـــد

حتـی بـــه زور …

بی تو نه شعر می چسبد

نه مرور خاطره ها

نه سیگار

من دلم آغوش می خواهد می فهمی؟