خندید.
باور کنید خندیدن شما موجب کسادی بازار دنیا نخواهد شد.
گلهای خنده،بازار هیچ گل فروشی را کساد نخواهد کرد.
شبنم شادی،کمر هیچ گلی را خم نخواهد نمود.
پس بخندید تا طنین خنده هایتان کوه غمها را اب کند و دریای دلخوشی و شادی را پر اب و مواج گرداند.
بخندید تا کائنات نیز زیبایی و لبخند را به شما هدیه دهند.
بخندید تا دیگران با دیدن لبخند شما،به زندگی امیدوار شوند.
ایامتان پر از زیبایی و لبخند باد.

یادت باشه که هیچ وقت برای ماهی که تمامه دنیاش اندازه تنگیه که توش زندگی میکنه،
از دریا و زیباییهاش بگی چون محاله بتونی باورش رو عوض کنی.
هیچ وقت برای مترسکی که تمام دنیاش از پوشال ساخته شده و تنها دلخوشیش ترسوندنه پرنده هاست از زیبایی،دلبستگی،دلخوشی،محبت و عشق صحبت نکن چون باور نداره و تو اسیب میبینی.
هیچ وقت برای درختی که تنها سرمایه اش اخرین برگ رویه شاخه اش است احساس ترحم و دلسوزی نکن،
چون تو اخرین نفری هستی که میتونی در مورد فردا و دمیدن صبح،براش صحبت کنی.
هیچ وقت برای طاووسی که غرور کورش کرده و همه دنیاش رویه تحسین و تمجید اطرافیانش به خاطره داشته هاش بنا شده از گردش ایام و از دست دادنه مال و مکنتش صحبت نکن.
هیچ وقت به گربه ای که زخمی شده،زیاد محبت نکن چون بعد از بهبود،پنجه هاش رو تویه گوشت و پوستت فرو میکنه و تو رو زخمی میکنه.
هیچ وقت برای زنبوری که بلد نیست عسل تولید کنه از شیرینی و شهد صحبت نکن چون حرفت رو درک نمیکنه.
در اخر یادت باشه که همه نمونه های نام برده شده در بالا مصداق بارز ما انسانها هستند.
پس در انتخاب دوست،
همراه،همسفر،همراز،مونس
بیشتر دقت کن و اصولی تر تصمیم بگیر.

دوستان عزیز بخاطر داشته باشید؛
زمانی که خاطرهایتان از آرزوهایتان پررنگ تر شد همانا پیرشدن تان آغاز شده .....
همیشه مواظب خوبی هاتون باشید.

دعای پایانی سال :
خدايا ممنون براى تمام خنده هاى امسالم
ممنون براى تمام اَشكهاى امسالم
ممنون از درس هاى بزرگ زندگى امسالم
ممنون از اينكه يادم دادى خودم باشم بيشتر از هميشه ...
و خدايا قسم به تمام شكوفه هاى اين بهار آرزو مى كنم
خنده هاى امسال از ته دل
گريه هایی از سر شوق آرامشى
به قشنگى رنگين كمان
دانايى ، بينايى و مَنِشى به وُسعت هر دو جهان
و خلوت هايى كه با قشنگترينها پر بشه
و خدايا خدایا هرگز نگویم دستم بگیر ؛
عمری است گرفته ای ،
رهایش مکن !
خدایا من قدرت آن را ندارم تا قلب آنها که دوستشان دارم را شاد کنم ؛
از تو میخواهم در این روزهای پایانی سال ،
مشکلاتشان را آسان ،
دعاهایشان را مستجاب و دلشان را شاد گردانی ...
آمین

بین رویاهای هر شب جستجویت می کنم

گل عشق منی هر لحظه بویت می کنم

برگ برگ خاطراتم را خزان بر باد داد

ای بهار باغ رویا آرزویت می کنم

یک بغل شعر و غزل را از نگاهت چیدم و

این غزلها را فدای آرزویت می کنم

سبز در رویایم امشب گر شوی ای صبح جان

با دل رنجیده ی خود رو به رویت می کنم

دوستت دارم ولی من با تمام قصه ها

خویش را قربان یک تار مویت می کنم

لایقت شاید نباشد لیک یک شب عاقبت

آبرویم را فدای آبرویت می کنم

وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد برای این است که چیز زیادی از آن نخواسته اید.

من هیچگاه برای تنفر از آدمهایی که ازمن متنفرند وقت ندارم چون.......
.
.
مشغول عشق ورزیدن به کسایی هستم که دوستم دارند.
کوروش کبیر

قلب، مهمانخانه نیست که آدمها بیایند، دوسه ساعت یادوسه روزتوی آن بمانند وبعدبروند،
قلب، لانه گنجشک نیست که دربهارساخته بشود ودرپاییزباد آن را ببرد ،
قلب؟ نمیدانم چیست؟ اما میدانم که فقط جای آدمهای خیلی خوب است،
قلب چاه دلخوری نیست که به وقت بدخلقی سنگریزه ای بیندازی تاصدای افتادنش را بشنوی،
قلب آیینه ایست که باهرشکستن چند تکه میشود،
قلب، قاصدکی هست که اگرپرهایش رابچینی دیگربه آسمان اوج نمیگیرد،
قلب، برکه ایست که ارامشش به یک نگاهی بهم میخورد ،
قلب اگربتواند کسی رادوست بدارد خوبیهاو زخم زبان ها رانقش دیوار میکند،
قلب وسعتی دارد به اندازه حضورخدا

بگذار زمین روی زمین بند نباشد

حافظ پی اعطای سمرقند نباشد

بگذار كه ابلیس در این معركه یكبار

مطرود ز درگاه خداوند نباشد

بگذار گناه هوس آدم و حوا

بر گردن آن سیب كه چیدند نباشد

مجنون به بیابان زد و... لیلا ولی ای كاش

این قصه همان قصه كه گفتند نباشد

ای كاش عذاب نرسیدن به نگاهت

آن وعده ی نادیده كه دادند نباشد

یك بار تو در قصه ی پر پیچ و خم ما

آن كس كه مسافر شد و دل كند نباشد

آشوب همان حس غریبی ست كه دارم

وقتی كه به لب های تو لبخند نباشد

در تك تك رگ های تنم عشق تو جاریست

در تك تك رگ های تو هر چند نباشد

من می روم و هیچ مهم نیست كه یك عمر...

زنجیر نگاه تو كه پابند نباشد...

وقتی كه قرار است كنار تو نباشم

بگذار زمین روی زمین بند نباشد...

نه تو می مانی نه اندوه
ونه هیچ یک ازمردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رودقسم
وبه کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت
غصه هم میگذرد
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهدماند
لحظه ها عریانند
به تن لحظه خودجامه اندوه مپوشان هرگز
توبه آیینه،نه،آیینه به تو خیره شدست
تو اگر خنده کنی اوبه توخواهدخندید
واگر بغض کنی، آه ازآینه دنیا که چه ها خواهدکرد
گنجه دیروزت
پرشد از حسرت واندوه وچه حیف
بسته های فردا، همه ای کاش ای کاش
ظرف این لحظه ولیکن خالیست
ساحت سینه پذیرای چه کس خواهدبود
غم که ازراه رسید
دراین سینه براو بازمکن
تاخدا یک رگ گردن باقیست
تاخدا هست،به غم وعده این خانه مده