مناجات خمس عشره راز و نیاز شاکیان

المناجات الثانية مناجاة الشاكين

مناجات دوم:راز ونیاز شاکیان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است
إِلَهِي إِلَيْكَ أَشْكُو نَفْسا بِالسُّوءِ أَمَّارَةً وَ إِلَى الْخَطِيئَةِ مُبَادِرَةً وَ بِمَعَاصِيكَ مُولَعَةً وَ لِسَخَطِكَ مُتَعَرِّضَةً تَسْلُكُ بِي مَسَالِكَ الْمَهَالِكِ وَ تَجْعَلُنِي عِنْدَكَ أَهْوَنَ هَالِكٍ كَثِيرَةَ الْعِلَلِ طَوِيلَةَ الْأَمَلِ إِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ وَ إِنْ مَسَّهَا الْخَيْرُ تَمْنَعُ مَيَّالَةً إِلَى اللَّعِبِ وَ اللَّهْوِ مَمْلُوَّةً بِالْغَفْلَةِ وَ السَّهْوِ تُسْرِعُ بِي إِلَى الْحَوْبَةِ وَ تُسَوِّفُنِي بِالتَّوْبَةِ إِلَهِي أَشْكُو إِلَيْكَ عَدُوّا يُضِلُّنِي وَ شَيْطَانا يُغْوِينِي قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْوَاسِ صَدْرِي وَ أَحَاطَتْ هَوَاجِسُهُ بِقَلْبِي يُعَاضِدُ لِيَ الْهَوَى وَ يُزَيِّنُ لِي حُبَّ الدُّنْيَا وَ يَحُولُ بَيْنِي وَ بَيْنَ الطَّاعَةِ وَ الزُّلْفَى ،
خدايا از نفسى كه فراوان به بدى فرمان ميدهد به تو شكايت مى‏كنم،همان نفسى كه شتابنده به سوى خطا،و آزمند به انجام گناهان،و در معرض خشم توست،نفسى كه مرا به راه هلاكت مى‏كشاند،و هستى‏ام را نزد تو از پست‏ترين تباه‏شدگان قرار مى‏دهد،بيماريهايش بسيار،آرزويش دراز است،اگر گزندى به او در رسد بى‏تابى مى‏كند،و اگر خيرى به او رسد از انفاقش دريغ مى‏ورزد،به بازى‏ و هوسرانى ميل بسيار دارد،از غفلت و اشتباه آكنده است،مرا به تندى به جانب گناه مى‏راند،و با من در توبه و ندامت امروز و فردا مى‏كند،خدايا از دشمنى كه گمراهم مى‏كند و از شيطانى كه به بى راهه‏ام مى‏برد به تو شكايت مى‏كنم،شيطانى كه سينه‏ام را از وسوسه انباشته و زمزمه‏هاى خطرناكش قلبك را فرا گرفته است،شيطانى كه با هوا و هوس برايم كمك مى‏كند،و عشق به دنيا را در ديدگانم زيور مى‏بخشد،و بين من و بندگى و مقام قرب پرده مى‏افكند،
إِلَهِي إِلَيْكَ أَشْكُو قَلْبا قَاسِيا مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّبا وَ بِالرَّيْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّسا وَ عَيْنا عَنِ الْبُكَاءِ مِنْ خَوْفِكَ جَامِدَةً وَ إِلَى مَا يَسُرُّهَا طَامِحَةً إِلَهي لا حَوْلَ لِي وَ لا قُوَّةَ إِلا بِقُدْرَتِكَ وَ لا نَجَاةَ لِي مِنْ مَكَارِهِ الدُّنْيَا إِلا بِعِصْمَتِكَ فَأَسْأَلُكَ بِبَلاغَةِ حِكْمَتِكَ وَ نَفَاذِ مَشِيَّتِكَ أَنْ لا تَجْعَلَنِي لِغَيْرِ جُودِكَ مُتَعَرِّضا وَ لا تُصَيِّرَنِي لِلْفِتَنِ غَرَضا وَ كُنْ لِي عَلَى الْأَعْدَاءِ نَاصِرا وَ عَلَى الْمَخَازِي وَ الْعُيُوبِ سَاتِرا وَ مِنَ الْبَلاءِ [الْبَلايَا] وَاقِيا وَ عَنِ الْمَعَاصِي عَاصِما بِرَأْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
خدايا از دل همچون سنگى كه با وسوسه زيرورو مى‏شود و به آلودگى گناه و سياسى نافرمانى آلوده شده به تو شكايت مى‏كنم،خدايا از چشمى كه از گريه ناشى از هراس تو خشك شده،و در عوض به‏ مناظرى كه خوش‏آيند آن است خيره گشته به تو گلايه مى‏كنم،خدايا توان و نيرويى براى من جز به قدرت تو نيست،راه نجاتى از گرفتاريهاى دنيا جز نگهدارى تو برايم نمى‏باشد،از تو خواستارم به رسايى حكمتت،و نفوذ اراده‏ات كه مرا جز جودت در معرض چيزى قرار ندهى،و هدف فتنه‏ها نگردانى،و عليه دشمنانم ياور باشى،و پرده‏پوش رسوائيها و عيوبم گردى،و از بلا نگهدار،و از گناهان بازدارنده‏ام باشى‏ به مهر و رحمتت اى مهربان‏ترين مهربانان.