چه جمعه ها که يک به يک غروب شد نيامدی ...

چه بغضها که در گلو رسوب شد نيامدی ...

خليل آتشين سخن ؛ تبر به دوش بت شکن ...

خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نيامدی ...

برای ما که خسته ايم نه ؛ ولی ...

برای عده ای چه خوب شد نيامدی ....

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام ...

دوباره صبح؛ ظهر؛ نه غروب شد نيامدی...
صبح ادینتون بخیروشادی

گر رویایی در سر نداری،

میان "تو" و "مسافری که در راه مانده" فرقی نیست.