یک گل سرخ همراه باقلب کوچکم تقدیم به تو که یادت در فکرم. عشقت در قلبم و عطروبویت در میان صفحات خاطراتم ماندگار است...

بعضی آدم ها ! اونقدر دوس داشتنی و شیرینن
که وقتی به عکسشون نگاه میکنی
به همون اندازه دلت براشون ضعف میره که باهاشون رو به رو میشی
!با دیدن عکسشون کلی حالت خوب میشه...
کلی انرژی میگیری!چه برسه به دیدن خودشون

امروز نبودی ...

اما خیلی چیزها بود ...

من بودم ...

باران بود ...

چتر بود .........

بغض بود ...

همراه همیشگی ام هم بود ...

جای خالی ات را می گويم

احساسم را که مینویسم
دلتنگی میشود روی کاغذها
مدام قطع میشود رنگ خودکارم
مجبورش می کنم برای نوشتن
بیچاره!!!
تمام این مدت هق هق می کرد و من نمیدانستم
...

ساکتم..حرف نمیزنم.
نه که چیزی برای گفتن نباشد...نه!
به این سکوت پیله کرده ام...نه که ندانم چه بگویم...نه!!
این روزها من از همیشه پرتر از حرفم!از همیشه بیشتر گفتنی ها دارم...
ولی من ماندم و یک عالمه ناگفته های ناشنیده...
حرفهایم راجمع میکنم میگذارمشان گوشه ای روشن،میان دلم!
میگذارمشان یک گوشه ی دلم و آنها را هر روز گردگیری میکنم و یادشان می افتم و خلاصه آنقدر نگهداریشان میکنم . . .
تا روزی که تو بیایی!.!.!
روزی که تو باشی و بخواهی برایت حرف بزنم!
تا وقتی برمیگردی اتاقم پر از دوست داشتنی های تو باشد!

چقد سخته وقتی داری زیر بار مشگلات خودت له میشی ولی مشگلات اونو به جون میخری واسه این که اون فقط اروم باشه...
چقد سخته وقتی خودت احتیاج داری به اون تکیه کنی ولی میبینی اون خم شده و بیشتر از تو احتیاج به تکیه گاه داره...

♡

وقتی تو نیستی …
شادی کلام نامفهومی ست !
و ” دوستت می‌دارم ” رازی‌ ست
که در میان حنجره‌ ام دق می‌کند
و من چگونه بی‌ تو نگیرد دلم ؟
اینجا که ساعت وآیینه و هوا …
به تو معتادند

چقدر شیرینه یه نفر دوستت داشته باشه، وقتی صداش می کنی بگه جانم، زود به زود بهت زنگ بزنه، طاقت اشکاتو نداشته باشه و بگه من می میرم گریه کنی. اخی... هی... خدا

ﻧﮕﺎﻫَﻢ ﮐﻪ ﻣـے ﮐُﻨـے . . .

ﺁﻟﺰﺍﻳﻤِﺮ ﻣـے ﮔﻴﺮﻡ . . . !

ﺧﻮﺩَﻡ . . .

و ﺗﻤﺎﻡِ ﺩﺭﺩﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ . . .

ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﻣـے ﺑَﺮَﻡ . . .

دلم ميخواهد. . .

تو باشى. . .

خوب باشى. . .

مهربان باشى. . .

بس باشى. .

و همه ى اين بودن هايت. . .

فقط براى من باشد. . .

فقط براى من. . .