در ضميرت اگر اين گل ندميده است هنوز ،

عطر جان‌پرور عشق

گر به صحرای نهادت نوزيده است هنوز

دانه ها را بايد از نو كاشت .

آب و خورشيد و نسيمش را از مايه جان

خرج می بايد كرد .

رنج می بايد برد .

دوست می بايد داشت !

با نگاهی كه در آن شوق برآرد فرياد

با سلامی كه در آن نور ببارد لبخند

دست يكديگر را

بفشاريم به مهر

جام دل هامان را

مالامال از ياری ، غمخواری

بسپاريم به هم

بسراييم به آواز بلند :

- شادی روی تو !

ای ديده به ديدار تو شاد

باغ جانت همه وقت از اثر صحبت دوست

تازه ،

عطر افشان

گلباران باد . فریدون مشیری

دلم تنگ است از این دنیا...
چرایش را نمیدانم!
من این شعر غم افزا را...
شبی صدبار میخوانم...
چه میخواهم از این دنیا...
از این دنیای افسونگر
قسم بر پاکی دریا...
جوابم را نمیدانم! 
بهارزندگانی را...
چندین بار بوییدم...
کنون با غصه میگویم
خداوندا پشیمانم...
دلم تنگ است از این دنیا...
چرایش را نمیدانم...

تقدیم به آبجی با هووش و درس خونم
http://dl.groupnew.in/wp-group/uploads/20160118/491272_JvfUy1Fc.jpg

یواشکی میای؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

رفیقم میلاد یه موبایل از این بزرگا خریده!!!
..
.
.
.
بعد گذاشته بودش رو زمین
منم فکر کردم ترازو دیجیتاله
رفتم روش وایسادم!!
هیچی دیگه بیچاره کــــــور شد
از بس گریه کرد

+5

ايــــن دروغ بــــزرگـــــى ست كـــه مـــا
مـــحدوديـــم .....!!
تنـــها مـــحدوديـــت هــــايـــى كـــه مـــا
داريــــم ، مـــحدوديـــت هـــايـــى ســـت
كــــه ** بــــــاور ** داريــــم .

+5