پایان یک دوئل وآغاز تقابلات

بنام خدا

سرانجام شورای نگهبان نتیجه قطعی آراء ماخوذه درباره ریاست جمهوری را اعلام نمود وروحانی رئیس جمهور دوره دوم شد وخداراشکر که این انتخابات هم بخوبی پایان یافت. اما بررسی دقیق این رویداد نتایج دیگری را هم دربردارد یکی ازآنها دوپارگی ملت ایران میان دوجناح است .البته این دوپارگی در اغلب کشورهای اروپائی ودموکرات وجوددارد منتها فرق است میان این وآن .

درآنجا همه مردم بدنبال معیشت خود هستند وهر حزبی بیشترین آراء را بیاورد قدرت را بدست میگیرد.اما درکشور ما چنین نیست. ممکن است درظاهر اینگونه نشان دهند اما نوعی مبارزه برای بودن ونبودن است .برای دینداری وبی دینی .غربگرائی وشرقگرائی

پیروی ازولایت وخروج ازآن واز این دست اختلافات .بهمین خاطر یک طرف دیگری را به بی دینی ونفاق وغربگرائی ودشمنی با اسلام متهم میکند ودیگری آنهارا رد نموده وآنانرا به فریب وریا متهم میسازد . این اختلاف ریشه ای است وبنیاد کشوررا سست میکند . گاه میشود گفت که انتخابات  نوعی همه پرسی برای پذیرش این نظام یا رد آنست . اگر چنین باشد باید بدانیم که بیش ازنیمی ازمردم از نظام بریده اند چرا که نامزدی با حمایت همه جانبه روحانیت را پس زده اند. خوب این نتیجه خوبی نیست . نباید درانتخابات بعدی چنین امری روی دهد زیرا همه تلاشها بی ثمر خواهد بود . در یکی از رسانه ها دیدم که یکی بدنبال محمدبخارائی میگردد تا رزم آرای خیالی خودرا ترور کند . پیشنهاد بنده اینستکه یا بساط انتخابات برچیده شود وکلیه مسوولیتهای اجرائی بعهده رهبری قرار گیرد ویا اینکه  انتخابات برای تعیین فردی جهت معیشت مردم باشد نه پیروی از ولایت ودین چرا که این شروط را قبلا شورای نگهبان بررسی کرده است .در نتیجه روحانیت بهیچ وجه نباید درانتخابات طرف کسی را بگیرد واگر چنین شود ممکن است برای همیشه روحانیت بدست خود ازمیان برود .