به آب بوسه زدی
خنده در شکاف لبت
آب گشت، جاری گشت ...
چه می‌توانم گفت ؟
دوباره پرسیدم ...
_ سکوت _
سکوت، درمان نیست .
اگر نهفتن درد التیام واهی بود
لبان خسته‌ی من، قفل آهنین می‌شد !

اموختم خواستن توانستن نيست!
گاهى خواستن داغيست ،كه تا ابد بر دل ميماند...

در تــو
هــزار مــزرعــه خشــخاش تــازه اســت...
آدم بــه چشــم هــاي تــو
معــتاد مــي شــود!

از روزي كــه خيــالــت اينــجاســت
آينــه را هــم پــاك نكــردم
مبــادا
چشــم در چشــم ِ حقيقت شــوم