وقتی‌که متغیرها به دو مورد کاهش یابند، جا به جایی به صرف تناوب تبدیل می‌شود و نومیدانه بودنِ وضعیت زندگی انسان را نشان می‌دهد.

باران می بارد

و

این درخت

دیگر

انار

ندارد....

تمام كوچه ها از برف و يخ پُر

نگاه ام روي يخ ها مي خورد سُر

ز حجم برف روي شاخه هايش

درختي در خيابان مي زند غُر

می گویم تحمل ماهی ها را ندارم. همه ی ماهی ها با چشم باز می میرند. حتی اگر ده روز از مردنشان گذشته باشد باز هم با چشم های بازِ باز دنیا را نگاه می کنند.