دست نوشته یه دیوانه روان پریش

می خواستم  در مورد اینجا بنوسیم پیش خودم مگه به من مربوط می شه که اینجا کی چطوره و چه کاری می کنه.

در مورد خواب خواستم بنویسم دیدم خواب یعنی ارامش چیزی که ازش هیچ شناختی ندارم.

از شک تردید بگم که نوشتن در این مورد خودش شک برانگیز بود.

از رویاهای بی انتها اگه بنویسم باید کتاب داستان بشه که مطمئنا کسی نمی خونه.

نتیجه ای که گرفتم مجبور نیستم چیزی بگم بذار همه این زشتی ها بدی ها تنهایی فرار کردن از خودمون فراموش کنم اما متاسفانه اینها و خیلی چیزهای

دیگه مثل یه موریانه که یه درخت از داخل می خوره منو پوک کردن.