وقتی از کسانی که " توقع نداری "میرنجی هرچقدر هم که بخوای ببخشی و فراموش کنی نمیشه ...
انگار داری خودتو گول میزنی ...
وقتی میرنجی حتی اگر بگی بخشیدمش یه چیزی ته دلت می مونه !
کینه نیست ...
یه جای زخم ...
یه چیزی نمیذاره اوضاع مثل قبل بشه !
هر چقدر هم که تلاش می کنی خودتو بزنی به اون راه بی فایده است !
یه چیزی این وسط از بین رفته ...
یه چیزی که جای خالیش تا همیشه درد میکنه ...
یه چیزی مثل "حرمت "
+5

همیشه، مراقب حرف هایی
که میزنی باش !
مخصوصا وقتی که
عصبی یا دلخور هستی ...
بعضی کلمات همچو تَرکِشی می ماند
که کنارِ قلب می نشیند
نمی کُشد !
ولی، تا آخر عمر عذاب می دهد

۲ جا هست که آدما شخصیت خودشونو بروز میدن
۱-وقتی دارن در مورد دیگران قضاوت میکنن.
۲-وقتی دارن خاطره هاشونو تعریف میکنن.

لعنت به شهری که در آن غریبه ها آشناترند
و مردمانش آنچنان بدی دیده اند که دیگر خوبیهایت را هم باور نمیکنند ...

وقتی خداوند از پشت، دستانش را روی چشمانم گذاشت،
از لای انگشتانش آنچنان محو دیدن دنیا شدم
که فراموش کردم که منتظر است، تا نامش را صدا بزنم..

وقتی خداوند از پشت، دستانش را روی چشمانم گذاشت،
از لای انگشتانش آنچنان محو دیدن دنیا شدم
که فراموش کردم که منتظر است، تا نامش را صدا بزنم..

وقتی خداوند از پشت، دستانش را روی چشمانم گذاشت،
از لای انگشتانش آنچنان محو دیدن دنیا شدم
که فراموش کردم که منتظر است، تا نامش را صدا بزنم..

وقتی خداوند از پشت، دستانش را روی چشمانم گذاشت،
از لای انگشتانش آنچنان محو دیدن دنیا شدم
که فراموش کردم که منتظر است، تا نامش را صدا بزنم..

وقتی خداوند از پشت، دستانش را روی چشمانم گذاشت،
از لای انگشتانش آنچنان محو دیدن دنیا شدم
که فراموش کردم که منتظر است، تا نامش را صدا بزنم..

وقتی خداوند از پشت، دستانش را روی چشمانم گذاشت،
از لای انگشتانش آنچنان محو دیدن دنیا شدم
که فراموش کردم که منتظر است، تا نامش را صدا بزنم..