به یاد آر در کنار من:

به یاد آر در کنار من:

آسمان پاریس، آن خزان‌گلِ حسرتِ عظیم

دل‌ها را خریدیم

از دختر گل‌فروش:

آبی بودند و

شکوفیدند در آب.

در چاردیوارمان باران گرفت

همسایه‌مان از در درآمد؛ زارْ مردی نزار: آقای لوسانژ

ورق‌بازی کردیم:

من مردمانِ چشمان‌ام را باختم

تو زلفان‌ات را به من دادی

زلفان‌ات را به باد دادم

او،
در هم ‌شکست ما را

و سمتِ بیرون رفت،

باران در قفاش.

ما مُرده بودیم

و می‌توانستیم نفس بکشیم.