البته ما هم قصد نداریم ذهن کسی را که نمی خواهد باور کند به زور مجاب کنیم. ولی به قول ست گادین نویسنده معروف کتاب هفت عادت مردمان موثر، فصل مفصلی برای عامل بودن آورده که بجای اینکه خود را قربانی شرایط و محیط بدانید به شدت کنترل امور را در دست بگیرید و با رفتار افراد بالغ سرنوشت خود را بسازید. تا کی می خواهید بنشینید و بگویید: ای بابا شانس مال مردمه، ما از این دنیا قرار نیست چیزی نصیبمان شود. من بدشانسم، من بدبختم، خدا با من لجه، من قسمتم این بوده که همیشه در غم و رنج و بدبختی دست و پا بزنم و… این بیماری خود بدبخت پنداری بلای این نسل شده. انگار همه دوست دارند از این خودآزاری لذت ببرند. در لابلای ایمیلها و نوشتهای ارسالی دوستان به وفور این حالت را می شود از رفتار مخاطب حس کرد.

 

شاید این نسلی که فکر میکنند سوخت شده اند در واقع دچار خود سوزی هستند که هر لحظه بر خرمن زندگی خود آتشی می افکنند که در عین سقوط رویاهای زندگی، از تل خاکستری که بر جای می ماند کلبه کوچکی می سازند که روی دیوار آن نوشته اند: سهم من از زندگی این بوده!!

این بیماری مزمن به شبکه های اجتماعی هم سرایت کرده. همه دم از خیانت مردم و روزگار، با قلب های شکسته و رویایی سبز که دیگری آنرا به تباهی کشیده!! آیا شما آن دیگری نیستید برای دیگران. اگر همه از بی وفایی می نالند پس عامل بی وفایی که آرامش را از شما ربوده در کدام پس خانه ای فرار کرده؟!!

این که می خواهید به همه دنیا ثابت کنید بدبخت ترین و ناراحت ترین و بدشانس ترین آدم دنیا هستید و این شعار در تمام رفتار و سکنات شما هویداست حرفی نیست، ولی این ره که تو می روی به ترکستان است و جز التماس محبت و جلب توجهات زودگذر چیزی در کیسه شما نمی اندازد و رهگذران شما را همچون گدایی در لب جوی می پندارند و نهایتا با یک سکه چند تومانی به استقبال شما می آیند و می روند و شما در همان کنار جوی تنها می مانی و گذر عمر نظاره می کنی!

ولی هنوز راه دیگری در پیش رو داری. می توانی برخیزی و شروعی دوباره…

 

به قول برایان تریسی در کتاب قوانین پول آورده است که طبیعت خنثی است و به عبارتی با کسی پدر کشتگی ندارد!! این شما هستید که سرنوشت زندگی خود را رقم می زنید. می توانید بچه فقیری در اوج بدبختی باشید و تبدیل به میلیاردری فوق موفق شوید درست مثل آقای برنز صاحب شرکت زیراکس و یا ثروتمندی باشید که به نابودی کشیده می شود. فرقی نمی کند کدام راه را می روید، مهم این است که خودتان انتخاب می کنید! و مهم است که در آخر کار وقتی نگاهی به گذشته خود می کنید حسرت تصمیم های اشتباه بر دلتان نماند.

این جمله برایان تریسی بسیار برایم جالب است:  “شما معمار سرنوشت خود هستید.”

تمام اتفاقات از خود انسان شروع می شود. من نمی دانم چرا اکثر مردم از اینکه خودآزاری کنند و یک عمر در حسرت باشند لذت بیشتری می برند تا اینکه قدمی بردارند و زندگی نویی شروع کنند.

هیچ کس در تاریخ نبوده که با غصه خوردن به جایی رسیده باشد. تاریخ می آید و می رود و خاطراتش را برای بازماندگان تعریف می کند و کسی حوصله مرور خاطرات فردی افسرده، بی انگیزه و دل مرده را ندارد. تاریخ پر است از داستانهای زنان و مردان جذاب قهرمان که در نبرد زندگی هدفی داشته و برای آن تا پای جان رفته اند.

اگر شما هیجانی در زندگی خود ندارید و خبری از انرژی در لابلای رفتارهای شما نیست چطور توقع دارید کسی را به زندگی مردۀ خود دعوت کنید؟! چطور می خواهید شریک کسی شوید که او دوست دارد زندگی را پر از نشاط زندگی کند؟! شما مسئولید. شما باید و باید کانون انگیزه و انرژی و یک تکیه گاه عاطفی بسیار مستحکمی باشید.

ما آدمها آنقدر گرفتاری داریم که حوصله مشکلات دیگران را نداشته و از آنها فراری باشیم.

چه زن و چه مرد، اگر ادعای عاشقی دارید به معنای افسردگی و کنج اتاق رفتن نیست، بلکه سرآغاز حرکتی عظیم است که باید به دنیا بگویید من آماده ام.

از همین امروز یک شروع تازه و تغییر اساسی را تجربه کنید. افراد جذاب همیشه پر انرژی و در دیگران حس خوب ایجاد می کنند.

آیا شما در دیگران حس خوبی ایجاد می کنید؟

دوستان شما، درباره شما چه می گویند؟








منبع www.takloves.com