خنده ي تلخ من

سر کلاس ادبيات معلم گفت:فعل رفتن رو صرف کن: رفتم...رفتي...رفت... ساکت مي شوم، ميخندم ولي خنده ام تلخ مي شود استاد داد مي زند:خوب بعد؟ادامه بده!و من مي گويم :رفت ... رفت ... رفت ... رفت و دلم شکست ... غم رو دلم نشست... رفت و شاديم بمرد ... شور از دلم ببرد...رفت...رفت...رفت...و من مي خندم و مي گويم:خ از گريه غم انگيز تر است..............