سلام که تکرار شود،
"آرامش"، قطره قطره ی
کدورت های جان راشستشو میدهد!
باز هم سلام،
که نام خداست،
مفهوم زندگی ست،
بهانه ی شروع ارتباط،
زیبایی حضور آدمی
و
نمایش احساس است...
سلامی رهاتر از رها،
برای جانهایی که
به انگیزه ی مهربانی زندگی میکنند

صبح زیباتون بخیر

اون چیه که از گل بهتره؟

از حوری قشنگ تره؟

از دنیا با ارزش تره؟

از فرشته پاک تره؟

واقعا که تو هنوز منو نشناختی؟

امروزت را ، با تکه هاي شکسته ديروز شروع نکن… امروز روز ديگري است !! امروزت را پر از حس خوب کن … حس خوب يعني "کودک ماندن" حس خوب يعني ''تکرار روز تولد" حس خوب يعني "گول نزدن وجدان" حس خوب يعني "بخشيدن ديگران'' حس خوب يعني "برداشتن بار پير زن همسايه" حس خوب يعني "ايستادن روي ترازوي پيرمرد'' حس خوب يعني "نوازش دستان مادر'' حس خوب يعني ''بوسيدن پدر'' حس خوب يعني ''عاشق بودن" و زماني عاشقي ، که حالت خوب باشد و هر روز و هر ساعت و هرلحظه باور داشته باش که شايد فردايي نباشد… پس حس ات را خوب کن ، همين امروز.‌..
صبح قشنگ زمستونیتون بخیروشادی

هــَــمـِـه بــِــدِهــی هــایـَـم را هــَــم کـِـه صــاف کـُـنـَـم
بـِـه دِلِ خـــودَم مـَـدیــون مــی مـانـَـم
بــَــرایِ تــَــمـامِ ☜دِلـــَـــم مـــیخـواســــت☞هـــایِ
بــی جـَــواب مــــانــدِه اَش

.........................................

+5

یک روز از یک زوج خوشبخت سوال کردم
دلیل موفقیت شما در چیست ؟ چرا هیچ وقت با هم دعوا نمی‌کنید؟
آقاهه پاسخ داد: من و خانمم از روز اول حد و حدود خودمان را مشخص کردیم
قرار شد خانم بنده فقط در مورد مسائل جزئی حق اظهار نظر داشته باشه و من هم به عنوان یک آقا در مورد مسائل کلی نظر بدهم!
گفتم: آفرین! زنده‌باد ! تو آبروی همه‌ی مردها را خریده‌ای ! من بهت افتخار می‌کنم.
حالا این مسائل جزئی که خانمت در مورد اونها حق اظهارنظر داره، چیه ؟
آقاهه گفت: مسائل بی‌اهمیتی مثل این که ما با کی رفت ‌و‌ آمد کنیم، چند تا بچه داشته باشیم، کجا زندگی کنیم، کی خانه بخریم، ماشین‌مان چه باشد، چی بخوریم، چی بپوشیم و ...
گفتم: پس اون مسائل کلی و مهم که تو در موردش نظر می‌دی، چیه ؟
آقاهه گفت: من در مورد مسائل بحران خاور میانه، نوسانات دلار، قیمت نفت و اوضاع جاری مملکت نظر می‌دهم.

باران میبارد، به حرمت کداممان نمیدانم
من همین قدرمیدانم، باران صدای پای اجابت است
خدا با همه جبروتش، دارد ناز میخرد، نیاز کن . . .

صبر کن سهراب! آری… تو راست می گویی آسمان مال من است پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین،مالِ من است! اما سهراب تو قضاوت کن، بر دل سنگ زمین جای من است؟! من نمی دانم که چرا این مردم، دانه های دلشان پیدا نیست… صبر کن سهراب! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی داغ زمین بیزارم

تو کجایی سهراب؟ آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند… وای سهراب کجایی آخر؟ زخم ها بر دل عاشق کردند خون به چشمان شقایق کردند ! تو کجایی سهراب؟ که همین نزدیکی عشق را دار زدند ! ای سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی ست… دل خوش سیری چند صبر کن سهراب… گفته بودی قایقی خواهی ساخت ! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم…

شادی سبدی از عشق است که با آن می توان به روح دست پیدا کرد...

بدون شک یک قلب شاد، نتیجه ی قلبی است که از عشق برافروخته است.

+5