دیوار کاربران


hossein0011
hossein0011
۱۳۹۳/۰۱/۳۰

»»+««+»»+««+»»+««
>><<
.
.
بزرگ که میشوی ، غصه هایت زودتر از خودت قد میکشند ، دردهایت نیز …

غافل از اینکه لبخندهایت را در آلبوم کودکی جا گذاشته ای …
.
.
>><<
»«+5»«

milad1370
milad1370
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

شعری از (تی.اس.الیوت – ترجمه از خودم)

Can you hear the nights deep song?
All the shadows say
Telling you when your asleep
Tears will fade away…
***
And when the moon is high and bright
Star will shine on you
***
Make awish and when you close eyes
I will com to you…
ترانه عمیق تاریکی را میشنوی؟
سایه ها سخن می گویند
آنگاه که به خواب رفته ای می گویند
اشک ها رنگ می بازند
***
آن زمان که مهتاب در اوج آسمان است
اختران برای تو می درخشند
***
چشم ببند و مرا آرزو کن
آنگاه در کنارت خواهم بود...

milad1370
milad1370
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

شعری از (تی.اس.الیوت – ترجمه از خودم)

Can you hear the nights deep song?
All the shadows say
Telling you when your asleep
Tears will fade away…
***
And when the moon is high and bright
Star will shine on you
***
Make awish and when you close eyes
I will com to you…
ترانه عمیق تاریکی را میشنوی؟
سایه ها سخن می گویند
آنگاه که به خواب رفته ای می گویند
اشک ها رنگ می بازند
***
آن زمان که مهتاب در اوج آسمان است
اختران برای تو می درخشند
***
چشم ببند و مرا آرزو کن
آنگاه در کنارت خواهم بود...

Mohammadhadiyeganeh
Mohammadhadiyeganeh
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

زندگی رسم خوشایندی است . زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ, پرشی دارد اندازه ی عشق. زندگی چیزی نیست که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود. زندگی جذبه ی دستی است که می چیند.
زندگی نوبر انجیر سیاه, در دهان تابستان است. زندگی بُعد درخت است به چشم حشره. زندگی تجربه ی شب پره در تاریکی است. زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد. زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد. زندگی دیدن یک باغچه از شیشه ی مسدود هواپیماست. خبر رفتن موشک به فضا, لمس تنهایی ماه, فکر بوییدن گل در کره ای دیگر. زندگی شستن یک بشقاب است. زندگی یافتن سکه ی دهشاهی در جوی خیابان است. زندگی "مجذور" آینه است. زندگی؛ گل "به توان" ابدیت, زندگی؛ "ضرب" زمین در ضربان دل ما, زندگی؛ "هندسه"ی ساده و یکسان نفسهاست

Mohammadhadiyeganeh
Mohammadhadiyeganeh
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

تو به من خندیدی و نمی دانستی من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم باغبان از پی من تند دوید سیب را دست تو دید غضب آلود به من کرد نگاه سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک و تو رفتی و هنوز، سالهاست که در گوش من آرام آرام خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم و من اندیشه کنان غرق در این پندارم که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت“جواب زیبای فروغ فرخ زاد به حمید مصدق” من به تو خندیدم چون که می دانستم تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی پدرم از پی تو تند دوید و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه پدر پیر من استمن به تو خندیدم تا که با خنده پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک دل من گفت: برو چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را…. و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام حیرت و بغض تو تکرار کنان می دهد آزارم و من اندیشه کنان غرق در این پندارم که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت

Mohammadhadiyeganeh
Mohammadhadiyeganeh
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

تنها نسشته ام چای مینوشم و بغض میکنم این همه آدم روی کهکشان به این بزرگی و من حتی آرزوی یکی هم نبودم چقدر سخته ادم نه بتونه تنهایی رو تحمل کنه نه بتونه کسیرو واسه تنهاییش تو دلش بنشونه

Mohammadhadiyeganeh
Mohammadhadiyeganeh
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

راز این داغ نه در سجده‌ی طولانی ماست
بوسه ی اوست که چون مُهر به پیشانی ماست
شادمانیم که در سنگدلی چون دیوار
باز هم پنجره ای در دل سیمانی ماست

Mohammadhadiyeganeh
Mohammadhadiyeganeh
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

کسی به فکر گل ها نیست کسی به فکر ماهی ها نیست کسی نمی خواهدباور کند که با غچه دارد می میرد که قلب با غچه در زیر آفتاب ورم کرده که ذهن با غچه دارد آرام آرام از خاطرات سبز تهی می شود وحس باغچه انگارچیزی مجردست که در انزوای با غچه پوسیده ست حیاط خانه ما در انتظار بارش ناشناس خمیازه می کشد کاش از شاخه سر سبز حیات گل اندوه مرا می چیدی کاش در شعر من ای مایه عمر شعله راز مرا می دیدی

Mohammadhadiyeganeh
Mohammadhadiyeganeh
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

رصت آیینه ها در پشت در مانده است روشنی را می شود در خانه مهمان کرد می شود در عصر آهن آشناتر شد سایبان از بید مجنون٬ روشنی از عشق می شود جشنی فراهم کرد می شود در معنی یک گل شناور شد مهربانی را بیاموزیم موسم نیلوفران در پشت در مانده است موسم نیلوفران٬یعنی که باران هست یعنی یک نفر آبی است موسم نیلوفران یعنی یک نفر می آید از آن سوی دلتنگی می شود برخاست در باران دست در دست نجیب مهربانی می شود در کوچه های شهر جاری شد می شود با فرصت آیینه ها آمیخت با نگاهی با نفس های نگاهی می شود سرشار از رازی بهاری شد....

Mohammadhadiyeganeh
Mohammadhadiyeganeh
۱۳۹۳/۰۱/۲۶

هرگز نخواب کوروش دارا جهان ندارد، سارا زبان ندارد بابا ستاره ای در هفت آسمان ندارد کارون ز چشمه خشکید، البرز لب فرو بست حتی دل دماوند، آتش فشان ندارد دیو سیاه دربند، آسان رهید و بگریخت رستم در این هیاهو، گرز گران ندارد روز وداع خورشید، زاینده رود خشکید زیرا دل سپاهان، نقش جهان ندارد بر نام پارس دریا، نامی دگر نهادند گویی که آرش ما، تیر و کمان ندارد دریای مازنی ها، بر کام دیگران شد نادر، ز خاک برخیز، میهن جوان ندارد دارا کجای کاری، دزدان سرزمینت بر بیستون نویسند، دارا جهان ندارد آییم به دادخواهی، فریادمان بلند است اما چه سود، اینجا نوشیروان ندارد سرخ وسپید و سبز است این بیرق کیانی اما صد آه و افسوس، شیر ژیان ندارد کو آن حکیم توسی، شهنامه ای سراید شاید که شاعر ما دیگر بیان ندارد هرگز نخواب کوروش، ای مهر آریایی بی نام تو، وطن نیز نام و نشان ندارد.