ﮔﺎﻩ ﺟﻠﻮﯼ ﺁﯾﻨﻪ

ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﻢ،ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ...

ﺩﺳﺖ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﻭ

ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ....

ﭼﻪ ﺗﺤﻤﻠﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻟﺖ

تنهایی بد است

اما بد تر از آن اینست

که بخواهی تنهاییت را با آدم های مجازی پر کنی

آدم هایی که بود و نبودشان

به روشن یا خاموش بودن یک چراغ بستگی دارد

وقتی میخوای یه رابطه را به هم بزنی ...

خوب بهم بزن ، اما لگد مالش نکن ، بزار برو اما داغونش نکن،

با احساسش ، فکرش، اعتمادش و غرورش بازی نکن



چون بعد از رفتن تو فقط غمگین نمیشه ،

تا سالها باید با یه ترس لعنتی زندگی کنه

و نتونه دیگه به هیچکس اعتماد کنه

حتی برای یک دوستی ساده...

خیلی وقته که دیگه نه از اومدن کسی ذوق زده میشم

نه کسی از کنارم بره حوصله دارم نازشو بخرم که برگرده..

آدم بی احساسی نیستم

بی معرفت و نا مرد نیستم

یه زمانی یه کسایی وارد زندگیم شدن

که یه سری بــــاورامو از بین بـــردن!!

خیلی وقته که دیگه نه از اومدن کسی ذوق زده میشم

نه کسی از کنارم بره حوصله دارم نازشو بخرم که برگرده..

آدم بی احساسی نیستم

بی معرفت و نا مرد نیستم

یه زمانی یه کسایی وارد زندگیم شدن

که یه سری بــــاورامو از بین بـــردن!!

آنکه واقعا تورا دوست دارد به ساز آرام بودنت کفایت می کند و هرگز نمی خواهد رقاصه

سازهایش باشی

وقتی همه چیز روبراه است که امیدواری معنا ندارد ،
امید زمانی ارزشمند است که همه چیز در بدترین شرایط است؛
پس
هیچ وقت نا امید نشو ،
بویژه در اوج تاریکی و تنهایی و تلخی ...

.

.

.

... به حباب نگران لب یک رود قسم ،
و به کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت،
غصه هم میگذرد ،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند .
لحظه ها عریانند ،
به تن لحظه ی خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز ...

.

.

.

طولانی ترین قصه های پرغصه نیز ، بالاخره به پایان خواهند رسید؛
با چشمانی پر امید ، صبری لازم است ...
هیچ آسمانی نیز همیشه ابری نخواهد ماند.

.

.

.

زندگی میکنم ...
حتی اگر بهترین هایم را از دست بدهم!!!
چون این زندگی کردن است که بهترین های دیگر را برایم میسازد
بگذار هر چه از دست میرود برود؛ من آن را میخواهم که
به التماس آلوده نباشد، حتی زندگی را

انسان نمي تواند به گونه اي مستقيم

حوادث زندگي خودش را انتخاب كند،

ولي مي تواند افكار خود را انتخاب كند

و با اين عمل به طور غير مستقيم،

شكل حوادث زندگي خود را تعيين نمايد.

به خیر گذشت اما خیلی سخت گذشت

در واپسین نکاه تو

در آخرین کلام تو

در آخرین نظاره ها

با اشک و آه ما

در آن غروب تلخ

با آن نگاه سرد

بی آنکه ما برای هم

دستی تکان دهیم

با حالتی عجیب

از هم جداشدیم

اشک های چشم ما

گویی که یخ زده

بغض و سکوتمان

گویی شکسته بود

در گوشه ای زچشم

غربت نهفته بود

گویی در آن غروب

ظلمت نهفته بود

وای از سکوت شب

وای از غروب دل

amir