معلق مانده امಠ_ಠ

سال هاست که باردار یک واژه ی بی سیاستم

معلق مانده ام

و در گوش پرورانده ام ملودی ِ محکومان همیشگی را

هیچ تعادلی در من ساکن نیست

هیچ صدای ناممکنی در گوش من رهایی نمی یابد

و چندی نمی گذرد از آن شب

که پیوند خوردم با دانه ی یک انار کال

من معلق مانده ام

در یک سیاهی ِ بی ثبات

که جامانده از روزگارِ بی صفت

از سقوط ِ روزگار بی صفت

من معلق مانده ام در خاطره ی خانه ی مادر بزرگ

که پله هایش را دوتا دوتا

پایین و بالا می کردم

من

به تمام حرف های درگوشی ِ خودم با خودم واقفم

به تمام تیتر های که روزگار هر صبح برایم می زند

من معلق مانده ام

در چند وجب جا که نمی دانم استقلالش با کیست

و همین روزهاست که واژه ی بی سیاستی را

در خود سقط می کنم

مبادا واگیر داشته باشد معلق بودنم

واقفم به تمام این ها واقفم