دلم از درد دنیا تنگ تنگ است


چرا درها به رویم سنگ سنگ است


در این دنیا ندیدم روز خوبی


چقدر رفتن از این دنیا قشنگ است

همه چیز آرام است
دل من استثناست

این روزهــــایم به تظاهر می گذرد

تظاهر به بی تفاوتی،

تظاهر به بی خیـــــالی،

به شادی،

به اینکه دیگــــر هیچ چیز مهم نیست

اما . . .

چه سخت می کاهد از جانم این "نمایش"

خدایـــا خسته ام ... از این زنـــدگی ... از این دنیـــای به ظاهر زیبا ...

از این مـــردم به ظاهـــر صـــادق و با وفـــا ...

خستـــه ام ... از دوری ...از درد انتظار از این بیمـــاری لا عـــلاج خسته ام

از این همه دروغ و نیـــرنگ خستـــه ام ...

آری پـــروردگارم از این دنیـــا خستـــه ام از آدم هـایش

از دروغ هایش از نیـــرنگ هایش خستــــه ام ...

پس کجاست صداقـــت ،چرا انـــدکی محبت در میـــان دل مـــردم نیست

چرا قطـــره ای از عشـــق در چشمان بنـــده هایت نیست

همش دروغ ،همش نیــــرنگ پیدا است ...

دیگر دست محبتـــی در میان مــــردم نیست

دیگر عشقــــی پــــاک و مقــــدس در میان مــــردم نیست

سفـــره ی دل مردم همش دروغ است ... به ظاهر پـــاک و صـــادقانـــه است ...

ای خدایـــم ، ای معبــــودم ، خستــــه ام ...

کجاست زنـــدگی پـــاک ... کجاست دست عشـــق و محبـــت ...

کجاست سفــره ی وفــــا و صداقــــت ...

همـــه رفته اند و نیـــرنگ مانــــده است مـــن خستــــه ام ...

از این همه بی وفایــــی ...از این همـــه درد انتظـــــار ...از این همه حســـرت ...

از این همه اشــک ...از این همه نالــه و فغـــان ...خستـــه ام ...آری...خستـــه ام ..

از دست خــــــــــــودم خسته ام

از دست این زنـــدگی که برایم سیاه بختــــی آورده است خستــــه ام ...

از دست همه خستــــه ام...

از دست روزگــــار بی معرفــــت از دست مــــردم بی معـــــرفت ...

ای خدایـــم دیگر از زنــــدگی سیــــرم ... از خــــودم سیـــرم ... از دنیــــا سیــــرم...

ای خـــــــدایــــــــم گوش کن صدایم ...

من خستــــــــــــه ام...

خدایـــــا کمکـــــم کن خیلـــــی وقته تنهــــــام . . .

به ساعت ها گفتم بخوابند
که بیهوده زیستن را نیاز به شمردن نیست