توجه !
عضویت در کانال تلگرام همخونه
(کلیک کنید)
بلاگ كاربران
مرامیابی
- من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو مینویسم: در عصرهای انتظار,به حوالی بی کسی قدم بگذار! خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو ... کلبه ی غریبی ام را پیدا کن کنار بید مجنون خزان زده و کنار مرداب ارزوهای سیاهپوشم در کلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو! حریر غمش را کنار بزن! مرا میابی ...…
کاش بودی...
- این را برای کسی مینویسم که روزی دوستم داشت به حرفهایم به عشقم به احساسم احترام میگذاشت برای کسی مینویسم که روزی نگرانم بود روزی دلتنگم میشد اما با آن همه نگرانیها حرفها واحساس تنهایم گذاشت.. تنهای تنها ..! ومن با تمام وجودم شکستم. ومن با تمام احساسم خورد شدم..!! و هیچکس انفجار درونم را نفهمید ..!! مینویسم از تمام شبهایی که انتظار دستهایی را &…
اااااااااااااااااااااااااا
- حال دلم هیچ خوب نیست همینطور حال قلمم و حال آرزوهایم که بد تر از همه چیز است شاید به قول جهانگرد" من هم شده ام یک معادله چند مجهولی که هیچ کس از هیچ راهی نمیتواند مرا بفهمد و حل کند" در خودم ماچاله شده ام و هیچ کس مرا نمیفهمد): و این اصلا اتفاق خوبی نیست.…