آدمها برای هم مثل کتاب میمونند

وقتی به آخرش میرسند میرن سراغ یکی دیگه

یادمان باشد همدیگر را زود زود ورق نزنیم....

درود بر دست های تو باد

آنگاه که پر می کشند به سوی من

که سپیدی شان آوازم

و بوسه هاشان حیات من است.


پاهایت رودی از تداوم

چونان رقاصه ای که با جاروبی می آویزد.



امروز در رگ هایم

خون تو جاری است

جریانی لطیف

ساده

و ابدی.

ﮔﺎﻫــــﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﺘﺎﻥ ﻣﯿﺮﻭﺩ
ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻟﻄﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺍﻭ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺑﺎﺷﺪ
+5

یک نظر در خود بیافکن کیستی ؟
عاشقی مستی خماری چیستی ؟
جام هستی را بزن بر نیستی
هرچه هستی با مرامی بیستی !