1

خسته ام

خسته تر از پیچک خانه ،

که هیچ وقت به خورشید نرسید.

 خسته ام

خسته تر از ابر سیاه که به دامان گل سرخ نبارید.

من نگاهم گریه

و دلم ابر سیاه

و صدایم هق هق

دلم یک گریه به اندازه ی باران خدا میخواهد

و یک آغوش به اندازه ی آغوش خدا

خسته ام . . .