رسیده ام به حس برگی که...
می داند باد از هر طرف که بیاید...
سرانجامش افتادن است.

پاهایم بر خاک سرزمین مادری، استوار...
دست هایم آویخته از ابری که...
به سرزمین های دور می برد مرا...
و دلم...
آه دلم فشرده و غمگین...
معلق است میان ماندن و رفتن.

به جای این که بگم...
روز خوبی داشته باشید...
به نظرم از این به بعد بگم...
روزی که شایسته اون هستی رو داشته باشی...
می دونی...
بذار کار ما همه چی رو مرتب کنه.