به من صبح بخیر نگو...
فقط لبخند بزن...
لبخندت...
تمام عمرم را بخیر می کند.

هنوز هم وقتی باران می آید...
تنم را به قطرات باران می سپارم...
می گویند باران رساناست...
شاید دست های من را هم...
به دست های تو برساند.

همیشه از آمدن :ن: بر سر کلمات می ترسیدم...
:ن: داشتن تو...
:ن: بودن تو...
:ن: ماندن تو...
کاش اینبار حداقل دل واژه برایم می سوخت...
و خبری میداد از :ن: رفتن تو.