آرامش آن چیزی نیست
که در مکانی بی‌سروصدا
یا بدون مشکل یافت شود!

بلکه چیزی است که
باعث میشود در میان شرایط سخت،
قلب ما همچنان آرام باشد…
این تنها معنی حقیقی آرامش است.

آرامش آن چیزی نیست
که در مکانی بی‌سروصدا
یا بدون مشکل یافت شود!

بلکه چیزی است که
باعث میشود در میان شرایط سخت،
قلب ما همچنان آرام باشد…
این تنها معنی حقیقی آرامش است.

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام

عارفی را پرسیدند :
زندگی به '' جبر '' است یا به '' اختیار '' ؟
پاسخ داد :
امروز را به '' اختیار '' است...
تا چه بکارم ...اما
فردا ''جبر '' است... چرا که به '' اجبار '' باید
درو کنم هر آنـچه را که دیروز به ''اختیار''
کاشته ام