:)

یک خان عمــویی داشتیم که هربار می دیدت با لبخند می پرسید"حالِ دلت چطور است؟"
و من هم با خنده میگفتم"خــوبِ خوب..."
و نمی فهمــیدم
"حالِ دلِ" آدم از همه چیـز تویِ دنیا مهم تر است....
مثلا یک وقت هایی بود
از سر درد و بی جــانی داشتم تلف می شدم...
اما"حالِ دلم"خــوب بود...
همان روزهــایی که"بـودی"...
آخ خــان عمــو جان....
کجــایی که بپرسی
"حالِ دلت چطور است جوانک...؟"
تا بگــویم
"خرابِ خراب...."