نفس نفس زدم تورو مثل هوا شدی برام
که بودنت حیاتی تو همه ی خاطره هام
واسه تو شونه های من یه تکیه گاه محکم
ولی بدون تو فقط تنها پناه من غم
ببین که بغض کردم و ببین که ابری چشام تو که نباشی روزو شب
گرفته ست حال و هوام
شکسته بغضم و می خوام برام تو چتر واکنی

پشت هرکوه بلند،
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باغ کسی می خواند:
که خدا هست، دگر غصه چرا؟

בر בنیایی...

که همه یا گوسفنـבنـב یا گرگ

ترجیح می בهم چوپان باشم

همـבیگر را بـבریـב

من نی میزنم!

هر روز این عشق یک طرفه را طی میکنم،

یکبار تو هم گامی بدین سو بردار،

نترس ، جریمه اش با من !

مرام فقط مرام گاو،چون نگفت من گفت ما…..

رفیق فقط کلاغ نه بخاطر سیاهیش به خاطر یه رنگیش…

معرفت فقط معرفت کرم نه به خاطر کرم بودنش به خاطر خاکی بودنش…

رای خودم مردی شده ام . . .
این روزها درسکوت سرسخت . . .
بی صدا گریه میکنم . . .
ولی !!!
دنیا مواظبم باش . . .
قلبم هنوز زنانه میزند!!!

آری...دَر زندگیـــ

هَرکَسی رآ که دوسـتـــ بـِداری از او ضـــعیفــــ تریـــــ ؛

زیرا بـــرای "راضـیـــــ نِــگـه دآشتـنش"،

حـــاضریـــ دَستـــ به هَرکآر اشتباهیــــ بِزنیــــ....

غنچه با دل گرفته گفت:
زندگی
لب زخنده بستن است
گوشه ای درون خود نشستن است
گل به خنده گفت
زندگی شکفتن است
با زبان سبز راز گفتن است
گفتگوی غنچه وگل از درون با غچه باز هم به گوش می رسد
تو چه فکر میکنی
کدام یک درست گفته اند
من فکر می کنم گل به راز زندگی اشاره کرده است
هر چه باشد اوگل است
گل یکی دو پیرهن بیشتر ز غنچه پاره کرده است!

آدم هـــای کنــــارم مثل جُــــمعه می‌ مــــــانند
معلــــــــوم نمی‌کند “فــــــرد” هستــــند یا ” زوج” …
.
.
.
پُــــر از ابـــــهامند…

میان انکار های تو
برای همیشــه گــُم شد
.
آن خیالی که از دوست داشتنِ تو،
ساخته بودم