پشه نشسته بود، اومدم بزنمش فرار کرد
حتما قیافه من یادش مونده شب بیچارم میکنه…

حیف نون از دوست دخترش می پرسه اسمت چیه؟ دختره می گه فانوس، اما شعله صدام می کنن! اسم تو چیه؟
حیف نون می گه: کتابعلی، اما بهم می گن نهج البلاغه!

یکی از معضلات زندگیم اینه که به مادرم ثابت کنم من با سوپ سیر نمیشـم
سوپ فقط یه تفریحه ، غذا نیست !

شما یادتون نمیاد . . .
قدیما یه کیلو سبزی میگرفتی پاک کنی دو تا کفش دوزکی، حلزونی از توش میومد بیرون کلی سرگرم میشدیم . . .
اما حالا چی؟ نه سرگرمی ای نه دلخوشی ای… هیچی…

ﺗﻮﯼ ﺟﻤﻊ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻭ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﯿﻢ، ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﻓﺴﻘﻠﯽ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﻣﯿﮕﻪ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺷﻤﺎ ﺍﻧﺎﺭﻭ ﭼﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﻣﯿﺨﻮﺭﯾﺪ؟؟؟
ﻣﻨﻢ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺎﮐﻼﺱ ﻣﯿﮕﻢ ﻣﺎ ﺩﻭﻥ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻋﺰﯾﺰﻡ بعد ﺑﺎ ﮔﻠﭙﺮ ﻭ ﻧﻤﮏ ﻣﯿﺨﻮﺭﯾﻢ…
ﻣﯿﮕﻪ ﺍﻩ ﺍﻩ ﺷﻤﺎ ﭼﻘﺪﺭ… ﮐﺜﺎﻓﺘﯿﺪ ﻣﺎ ﺍﻧﺎﺭﻭ ﻧﻤﯿﺨﻮﺭﯾﻢ ﺳﯿﻔﻮﻥ ﻣﯿﮑﺸﯾﻢ تا ﺁﺏ ﺑﺒﺮﺩﺵ…

پشت كاجستان برف.

برف، یك دسته كلاغ.

جاده یعنی غربت.

باد، آواز، مسافر، و كمی میل به خواب.

شاخ پیچك و رسیدن و حیاط.

من، و دلتنگ، و این شیشه ی خیس.

می‌نویسم، و فضا.

می‌نویسم، و دو دیوار، و چندین گنجشك.

یك نفر دلتنگ است.

یك نفر می‌بافد.

یك نفر می‌شمرد.

یك نفر می‌خواند.

زندگی یعنی: یك سار پرید.

از چه دلتنگ شدی؟

دلخوشی‌ها كم نیست: مثلاً این خورشید،

كودك پس فردا،

كفتر آن هفته.

یك نفر دیشب مرد و هنوز، نان گندم خوب است.

و هنوز آب، می‌ریزد پایین اسب‌ها می‌نوشند.

قطره‌ها در جریان،

برف بر دوش سكوت

و زمان روی ستون فقرات گل یاس.

"سهراب سپهری"

http://www.hamkhone.ir/member/30405/blog/view/138464/
به افتخارهمه دخترااااااااااااااااااااااااای ایرونی

یه غریبه با من تو این خونست که به تو خیلی شباهت داره
پیرهنی که تنشه مال توئه جای تو گوشی رو بر میداره
همون آهنگی رو که دوست داشتی با خودش تو خلوتش میخونه
ولی با من سرده با اینکه همه چیزو راجبم میدونه
این نمیتونه تو باشی مگه نه؟ خالی از تو فقط جسم توئه
هر جا که هستی منو میشنوی بگو این سایه هم اسم توئه
منو میبوسه و بی تفاوته، باورم نمیشه اینه سهمم
دیگه انگار بین ما چیزی نیست وقتی لمسم میکنه میفهمم
اولین بار بهش شک کردم وقتی دیدم که دروغم میگه
وقتی دیدم که به سمتش میرم از نگاش گرم نمیشم دیگه
یه غریبه که صداش مثل توئه ولی حرفاش مثله حرفای تو نیست
وقتی میشینه کنارم انگار دوست دارم بگم نشین جای تو نیست
این نمیتـــــــــــــــــــــــــونه تو باشی ….

من بـه چـشم‌هـای بـی‌قـرار تـو قـول می‌دهـم

ریـشه‌هـای مـا بـه آب

شاخـه‌هـای مـا بـه آفـتاب مـی‌رسد

مـا دوبــاره سبـــز می‌شویـم‬.

قیصر امین پور

ما اخرش نفهمیدیم اونی که به ما میگه جیگر

ما رو دوست داره یا منظورش خرکلاه قرمزیه

5+