یک روز مردی در حال عبور از خیابان کودکی را مشغول جابجایی بسته ای دید که از خود کودک بزرگتر بود، پس به نزدیکش رفت و گفت: عزیزم بگذار تا کمکت کنم.
مرد وقتی خواست بسته را بردارد دید که حتی حملش برای او مشکل است چه برسد به این بچّه.
کمی که رفتند مرد از کودک پرسید چرا این بسته را حمل می کند؟
کودک در پاسخ گفت: که پدرش از او خواسته است.
مرد پرسید: چرا پدرت خودش این کار را انجام نداد؟ مگر نمی دانست که حمل این بسته برایت چقدر سخت است؟
کودک جواب داد: اتفاقا مادرم هم همین حرف را به پدرم زد ولی او گفت:
"خانم بالاخره یه خری پیدا می شه به این بچّه کمک کنه دیگه!"

+5

1+1+1+1بسه دیگه.چون ساروی هستی اینم اون یکیش+1=5

+5

عجیب است که:

پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی اعتماد می کنیم !

بعد از گذشت چند ساعت به کلاهبرداری !

بعد از چند روز به دوستی !

بعد از چند ماه به همکاری !

بعد از چند سال به همسایه ای !

اما بعد از یک عمر به خدا اعتماد نمی کنیم ...!

،،،،،،،،،،مهــــــــــــــــربون بــــــــــــاش،،،،،،،،،،،،،،،

چه سکوتیست انگار هیچکس در دنیا نیست

و شاید....!

من در دنیای هیچکس نیستم...

روزی یکی دو پـــــــُــــــــک...

روزی یکی دو پِـــــــیــک...
روزی یکی دو پُـــسـت...

این است روزهای من...
+5
ƤƛƦӇƛM

+5

او، هنوز روسری آبی سر میکند.

و من، سیگار فیلتر قرمز....

آه، چه شهراورد بزرگی شده....

+5

من تصمیم گرفتم دیگه با هواپیما جایی نرم، چون یهو سقوط میکنه

اتوبوسم که خود به خود آتیش میگیره

پراید که مستقیم جهنم!

قطارم که از ریل خارج میشه

فقط میرم تنتاک میخرم پیاده با خیال راحت همه جا میرم ^_^

زندگی درست مثل نقاشی کردن است؛
خطوط را با امید بکشید
اشتباهات را با آرامش پاک کنید
قلم مو را در صبر غوطه ور کنید
و با عشق رنگ بزنید