دوباره میسازمت پروفایل خوبم
دوباره میسازمت

وفای شمع را نازم که بعد از سوختن
به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد
نه چون انسان که بعد از رفتن همدم
گل عشقش درون دامن بیگانه میریزد
همیشه برای خودم متاسف بودم
برای سادگیم و برای باور زود هنگامم

آنقدر زمین خورده ام که بدانم
برای برخاستن
نه دستی از برون
که همتی از درون
لازم است ...

حالا اما
نمی خواهم برخیزم
می خواهم اندکی بیاسایم
فردا برمی خیزم
وقتی که فهمیده باشم
چرا زمین خورده ام

كساني كه به انان عشق مي ورزيم از بيشترين قدرت براي آزردن ما برخوردارند

به یکی دل سپردم بی وفا شد چو پابندش شدم از من جدا شد نمی دانم از اول بی وفا بود یا من نازش کشیدم بی وفا شداز اشعرام هم تو را کنار گذاشته ام، ببین فراموشی انسان های بی لیاقت کار چندان مشکلی نیست
خط زدن بر من پایان من نیست آغاز بی لیاقتی توست

اعتماد مثل كاغذه ؛ اگه مچاله شد ، هر چقدر هم صافش كنى ، محاله به حالت اولش برگرده!

من و تو از همان روز اول،
محکوم به از دست دادن بودیم!
تو، همان یک ذره احساست را…
و من…
تمام زندگی ام را!
.

درویش کوچه های تنهاییم، کاسه ی گدایی مرا سکه ی نگاه تو کافیست