فراموش نکن ...
تا باران نباشد ؛ رنگین کمان نیست
تا تلخی نباشد ؛ شیرینی نیست
و گاهی همین دشواری هاست که از ما …
انسانی نیرومندتر و شایسته تر میسازد ...
خواهی دید …
آری خورشید باردیگر درخشیدن آغاز میکند ...

سگ از ناتوانی با وفا شد وگرنه سگ کجا و وفا کجا؟؟؟
خوشا گرگ بودن و از گرسنگی مردن ولی تن به خفت قلاده ندادن.
شیرها ادعا میکنند سلطان جنگلند ! ببر قوی ترین حیوان دنیا ! پلنگ مغرورترین حیوان !
خنده ام میگیرد زمانی که میبینم به دستور یک آدم در سیرک بالا و پایین میپرند...
ولی گرگ رام نمیشود! برای کسی عوض نمیشود و...
همه میدانند بازی با گرگ حکمش مرگ است...
با گرگ ها دوستی کن . چراکه تا گرسنه نشوند نمیکشند . خیات نمیکنند .
ولی انسان ها تا سیر میشوند خیانت میکنند...
گرگ باش ... مغرور
به مانند گرگ دشمن را بدر...
در برابر سگان ولگرد بی تفاوت باش...
گرگ باش ...
زوزه ی گرگ از تنهاییست ولی گرگ ها دسته جمعی زوزه میکشند...
در دنیای گرگ ها اعتماد یعنی مرگ...
با همه باش اما تنها

گربه ها نوازندگان خوبی هستند ، چون خوب چنگ می زنند !
ƤƛƦӇƛM
+5

آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت

در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت

خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد

تنه ای بر در این خانه ی تنها زد و رفت

دل تنگش سر گل چیدن ازین باغ نداشت

قدمی چند به آهنگ تماشا زد و رفت

مرغ دریا خبر از یک شب توفانی داشت

گشت و فریاد کشان بال به دریا زد و رفت

چه هوایی به سرش بود که با دست تهی

پشت پا بر هوس دولت دنیا زد و رفت

بس که اوضاع جهان در هم و ناموزون دید

قلم نسخ برین خط چلیپا زد و رفت

دل خورشیدی اش از ظلمت ما گشت ملول

چون شفق بال به بام شب یلدا زد و رفت

همنوای دل من بود به تنگام قفس

ناله ای در غم مرغان هم آوا زد و رفت

ضـبـط میـکـنـم تــمـام حــرفـهـایـت را

نـــه بـرای روزهـای بـی تــو بــودن

صـدایـت آنـقـدر آرامم میـکـنـد

کـه یـادم میـرود بـایـد نـفـس بـکـشــم!!!

زمـسـتـان و تـابـسـتـان نــدارد

اگـرنـبــاشــی

چهـارسـتــون بـــدنـم مـیـلرزد!!!

تا کی غروب جمعه ببینم که مادرت
یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت
آقا بیا که درد دلم بی نهایت است
تعداد درد من به خدا از رقم گذشت
اللهم عجل لولیک الفرج
صبح ادینتون بخیروشادی

+5

یادمان نیست کجا صحبت بی دردی شد
اولین بار کجا نوبت نامردی شد
یادمان نیست کجا ازخودمان دور شدیم
یک شبه با کمی اندوخته مغرور شدیم
وسوسه از دل ملعون که دنیا آمد
و هوس با همه ی قدرتش اینجا آمد
اولین بار کجا شرم به انسان خندید
اولین سیب چگونه لب ما را بوسید
یادمان نیست کجا راه خطا پیمودیم
اولین بار کجا بنده ی شیطان بودیم
یادمان نیست کجا کاشف تزویر شدیم
کی در ابلیس خزیدیم و تکثیر شدیم
اولین حرف دروغی که شنیدیم چه بود
آنچه دیدیم و انگار ندیدیم چه بود
در کجا شعله ی نورانی دل پایان یافت
و کجا خصلت ابلیس شدن جریان یافت
در صف سیب و سرابیم چه شد با این دل
همه در پشت نقابیم چه شد با این دل
دوست بودیم همه با همه ی آدم ها
کم نمی کرد صفای دلمان را غم ها
عشق و اخلاص و محبت همه مدفون شده است
عهد و پیمان و رفاقت همه ملعون شده است
بین ما تا به خدا یک پل فانی هم نیست
اعتقاد و شرف و عشقِ زبانی هم نیست
کاش پیدا بشود روزنه ای سمت دعا
راهی از توبه ی ماتابه گلستان خدا
کاش کابوس زمستانی شیطان برود
#کاش-مخلوق-خدا-باز-هم-آدم-بشود