چون وا نمیکنی گرهی

خود گره مشو

ابرو گشاده باش

چو دستت گشاده نیست

،،،،،،،،،مـــهــــربـــون بـــاش،،،،،،،،،

چه تاثیر دلنشینی دارد
” غصه نخور ، درست میشود ” گفتن های مادر ،
اثرش را هزار قرص آرامبخش قوی ندارد

زندگی تصویریست

قلم و کاغذ و رنگش از توست

قلمت را بردار

و به نقاشی آن همت کن

گاه گاهی دو سه گامی

به عقب پای بگذار

و تماشایش کن

گر پسندیدی آن حرفی نیست

غیر از آن بود هنوز

کاغذ و رنگ و قلم در کف توست

تا که فرصت باقیست

قلمت را بردار

و به رنگی خوش تر

روشن و روشن ترکن

،،،،،،،،،مـــهــــربـــون بـــاش،،،،،،،،،

همه آرزویم این است

نتراود اشک از چشمانت

مگر از شوق زیاد

نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز

و به اندازه هر روز تو عاشق باشی

عاشق آنکه تو را می خواهد

و به لبخند تو از خویش رها می گردد

و تو را دوست بدارد به همان اندازه ...

،،،،،،،،،،مـــهـــربـــون بـــاش،،،،،،،،

زندگی صحنه یکتــای هنــر مندی ماست

هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

صحنـــــــه پیوســته بجــــــــاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

،،،،،،،،،مـــهــــربـــون بـــاش،،،،،،،،،

همگان به جست و جوي خانه ميگردند
من كوچه خلوتي را ميخواهم
بي انتها براي رفتن
بي واژه براي سرودن
و آسماني براي پرواز كردم
عاشقانه اوج گرفتن
رها شدن
،،،،،،،،،مـــهــــربـــون بـــاش،،،،،،،،،

http://up.hamkhone.ir/6/661919b30c85638e11c77eb0c5d46a6e.jpg
عکس
.............
بــــاشـــکـــوه مـــــثــــل یـــــکـــــــــ
فــــــــایــــــتــــــــــر

دادا غیرت....................

5+

ﺍﯾﻤـــﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ . . .

ﮐــﻪ ﻗﺸﻨـﮕـﺘــﺮﯾﻦ ﻋﺸــﻖ

ﻧﮕــﺎﻩ ﻣﻬــﺮﺑـــﺎﻥ ﺧــﺪﺍﻭﻧـــﺪ ﺑـﻪ ﺑﻨـﺪﮔـﺎﻧـﺶ

ﺍﺳــﺖ . . .

ﺯﻧـــﺪﮔــﯽ ﺭﺍ ﺑـــﻪ ﺍﻭ ﺑﺴــــﭙﺎﺭ . . .

ﻭ ﻣﻄـﻤﺌـــﻦ ﺑـــﺎﺵ ﮐﻪ ﺗــﺎ ﻭﻗﺘـــﯽ ﮐــﻪ ﭘﺸﺘــﺖ

ﺑــﻪ ﺧـــﺪﺍ ﮔــﺮﻡ ﺍﺳــﺖ

ﺗﻤـــﺎﻡ ﻫــﺮﺍﺱ ﻫـــﺎﯼ ﺩﻧﯿـــﺎ ﺧـﻨـــﺪﻩ ﺩﺍﺭ

ﺍﺳــﺖ..

زندگی نمایشی است که هیچ تمرینی برای آن وجود ندارد..!

پس آواز بخوان ، اشک بریز ، بخند...

و با تمام وجود زندگی کن! قبل از آنکه پرده‌ها فرود آیند و نمایش تو بدون هیچ تشویقی به پایان برسد!

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،مـــــــــــهــــــــــــــربـــــــــون بــــــــــــاش،،،،،،،،،،،،،،