بودنت
هر دم
مرا
جانی ببخشد بی دریغ
ایه ی ناب تمام زندگی ...!!!
ازعمق جان
میخواهمت...

چون تورا
مینگرم دل به تپش می آید

سرِ من سویِ
تنم بهرِ مکِش می آید

این چه سِحریست
درونِ آن دو چشمانِ سیاه

روحِ من با تو
بسی رو به تنِش می آید

با عطر تو

در یک اتاق

تنها مانده‌ام

این عذاب را

نمی‌توانی تصور کنی.

هرگزم نقش تو
از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من
آن سرو خرامان نرود

آن چنان مهر توام
در دل و جان جای گرفت

که اگر سر برود
از دل و از جان نرود...

بی روی تو خورشید جهان‌سوز مباد

هم بی‌تو چراغ عالم افروز مباد



با وصل تو کس چو من بد آموز مباد

روزی که ترا نبینم آن روز مباد

من شاعر نیستم
من تنها کلماتی را می دانم
که نام تو را دارد
و آنها را ردیف می کنم به نشانه تو
شب را دوست دارم چون آغوش تو را دارد
صبح را دوست دارم
چون بیداری تو را دارد
از رنگهایی خوشم می آید
که رنگ چشمان توست
رنگ آرامش تو
من شاعر نیستم
تنها کلماتی را

که به تو ربط دارد می شناسم
و آنها را کنار هم می گذارم
تا دیگران بخوانند و
عاشق شوند.

بهشتِ من
تو چشمای تو خلاصه شده
بوسیدنت مرا تا اوج پرواز میبرد

دوست داشتنت را
دو قسمت کردم ،
تا هم
در دلم باشی
هم در سرم.....

دوستت دارم
ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﻣﺜﻞ ‏"ﺷﺎﯾﺪ"
ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩﻧﯽ ﻣﺜﻞ ‏"ﺁﺭﯼ‏"
ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺜﻞ ‏
"ﺗﺎ ﭼﻪ ﭘﯿﺶ ﺁﯾﺪ"

وقتى تو كنارم هستى
آسمان هم به زمين بيايد
فقط
به هواى تو نفس مى كشم
تو هوايم باش
كه من از نفس كشيدن تو سيراب نمى شوم