تقدیم ب دوستا گلم

و باران سخت می‌بارد در یک شب سرد پاییزی. این آغازی دیگر است و این منم. گم‌شده در مه. ستاره‌ای سرگردان در کهکشانی بی‌انتها. فرورفته در قعر اقیانوسی عمیق و تاریک. من گم‌شده‌ام. من در دنیای متروک تنهایی خود که تاریک‌ترین شب‌ها و ابری‌ترین روزها را دارد و باد زیر آوار غروب کوچه‌هایش را دلتنگ می‌نوازد، گم‌شده‌ام. آری، من گم‌شده‌ام... "دختر پاییزی"

ساحل تنها

دریا زمانی آرام است که تنهاباش...

عشق من نامه ام را ادر اینجا برایت زمزمه میکنم باد مرا همراهی میکند و قاصدکم را به دیدارت رهسپار میسازد ...من ...زیباترین عاشقانه ام را با عشق با احساسم برای تو با قایقی از جنس باد میفرستم در ساحل منتظر باش زیرا امواج قایق حاوی عاشقانه ام را برایت خواهند اورد شاهزاده ای من دوستت دارم .نبودم ... چون اینجا قبرستان بود. 

اینجا جای مردن است و نه جای زندگی ...

نبودم ... زنده بودم.

بت شکنی بت تنهایی ام را شکست. 

پیامبری روح در جسم این جنازه دمید.

زنده ام. 

همین.

                   

                  

 

 

                                          ;                                          &n bsp;                                           ;    نویسنده:nazanen