آخر سال...

روز های آخر سال

پایان  سالی دیگر از عمر

راستی ؟

حواست هست؟

بازهم یکی از بزرگترین سوال بشر بی پاسخ مانده است ...

اینکه یک سال از عمر ما کم شده است یا به عمرمان اضافه؟

و مهمتر از آن آیا این مهم است یا چگونگی گذراندن ؟

بزرگتر شدن

دویدن...بیشتر دویدن

نرسیدن نرسیدن و ... باز هم نرسیدن

دلی شکسته در لا ب لای انتظار ها ...

خرده هایش به شکل حبابی شفاف به شکل اشک

خسته ی خسته

امروز مینویسم برای خداحافظی

نه برای همیشه....

سالی گذشت

بهاری ب بهار های عمرم اضافه میشود

و من همچنان در انتظار خزان

سال سردی بود

خورشید بی رمقی داشت

قلب یخی ام را گرم نکرد 

قلبی که میتوانست و میتواند با مهربانی ها گرم شود

...این سال هم گذشت

ولی من نگذشتم از خاطرات

از راه های رفته ام

از راه هایی که بی راه بوده اند

اما رفته ام...

از رویاهای بر باد رفته ام

از خراب شدن کاخ آرزوهایم

آری گذشت

اما سخت گذشت نازنین

ولی بی گمان بهار امسال گرمتر خواهد بود

اب خواهد شد این تکیه یخ در سینه ...

به امید نگاه خالق،  بر جهان یخ زده ی قلب ما...