مهمانسرا

میهمانی ناخوانده

عالی

ممنون افسون جان

mrc bano kheily ziba bod

لایک

این قسمت خیلی قشنگ بود :

شاید که او خانه ی تو را خالی می کند
تا شادی تازه ای در آن بنشیند.

ولی شعر با ترجمه خیلی فرق میکنه انگار
البته من اولش این جملرو از شعر نتونستم درک کنم
وقتی دوباره شعرو خوندم فهمیدم

چه خوب میشه تحلیله این شعره مولانارم بزارین
سپاس فراوان

هست مهمانخانه این تن ای جوان
هر صباحی ضیف نو آید دوان
نی غلط گفتم که آید دم به دم
ضیف تازه فکرت شادی و غم
میزبان تازه رو شو ای خلیل
در مبند و منتظر شو در سبیل
هرچه آید از جهان غیب وش
در دلت ضیف است او را دار خوش
فکر غم گر راه شادی می زند
کارسازی های شادی می کند
غم زدل هر چه بریزد یا برد
در عوض حقا که بهتر آورد
خاصه آن را که یقینش باشد این
که بود غم بنده ی اهل یقین
(ببخش طول کسید از روی کتاب تایپش کردم)

قابل تامل بود
ممنون

عالی بود

اما ترجیح میدم افسردگی و فرومایگی رو به خونه دلم راه ندم