روزي دروغ به حقيقت گفت: مــــيل داري با هم به دريـــا برويم و شنـــا كنيم،

حقيقــت ساده لــوح پذيرفت و گول خورد.

آن دو با هم به كنار ساحل رفتند،

وقتي به ساحل رسيدند حقيقت لباسهايش را در آورد.

دروغ حيلــــه‌گـــر لباسهاي او را پوشيد و رفت.

از آن روز هميشه حقيقت عــــريان و زشت است،

اما دروغ در لبــــــاس حقيقت با ظاهري آراسته نمايان مي‌شود.
*****************************************
ممنون میشم سر بزنی
http://www.hamkhone.ir/member/8158/blog/view/133976/
******************************************

منم اوارگی کرماشان
کاریگر

چطوری نی نی :[]

در سمت توام
دلم باران ، دستم باران
دهانم باران ، چشمم باران
روزم را با بندگی تو پا گشا می کنم ...
هر اذانی که می وزد
پنجره ها باز می شوند
یاد تو کوران می کند ...
هر اسم تو را که صدا می زنم
ماه در دهانم هزار تکه می شود ...
کاش من همه بودم
کاش من همه بودم
با همه دهان ها تو را صدا می زدم ...
کفش های ماه را به پا کرده ام
دوباره عازم توام ...
تا بوی زلف یار در آبادی من است
هر لب که خنده ای کند از شادی من است
زندگی با توست
زندگی همین حالاست...
زندگی همین حالاست.

+5

+5

بــــــهانه گـــــــیر ،زبــــــــــان نفهم …

دلـــــــــــم را مـیگویـــــــــم... !

آخــــــــر تــــورا از کـــــــجا برایش بـــــــــیاورم ....

امروز بالاخره تکلیف خودمو روشن کردم
لامصب عجب نوری داره

درختان می گویند بهار
پرندگان می گویند ، لانه
سنگ ها می گویند صبر
و خاک ها می گویند مصاحب
و انسان ها می گویند «خوشبختی»
امّا همه ی ما در یک چیز شبیهیم ،
در طلب نور !
ما نه درختیم
و نه خاک .
پس خوشبختی را با علم به همه ی ضعف هامان در تشخیص ،
باید در حریم خودمان جستجو کنیم