مدیــــــــــــــــــــــــــــــــــــرِ خـــســـــــته

یه روزی روزگاری{شماها یادتون نمیاد، یعنی ندیدید که بخواد یادتونم بیاد}

سایت های سرگرمی مدیرای فانی داشتن که کاربرای تازه وارد دوسشون داشتن اونام کاربرای تازه واردو دوست داشتن.........

خلاصه همه چیز خوب بود و همینطور مهر و عاطفه بین شبکه های سرگرمی موج میداد بیرون تا اینکه یه روز.......

یه روزی یه پادشاهی از یه شهری به اسم دوستیابی میگذشت... که به یه مسافر از راه رسیده برخورد

به او بی توجهی های بسیار کرد،

مسافر خسته و دلشکسته گوشه ی شهر نشست و گریست

پادشاه باز هم بی توجهی نمود تا اینکه مسافر به زبان آمد و از وضع موجود گلایه نمود که چرا به من ویزای ورود به شهرتان را نمیدادید؟!

پادشاه فرمود ای کاربر ضعیـــف، بدرووود... کاربر ازرده خاطر و گریان از او پاسخ میخواست و پادشاه بی رحمانه او را تازیانه میزد

و میگفت اگر نظر لطفم نبود تو نبودی تا بفهمی رسم چیست و رسوم ملوکانه چیست؟

حال دور شو و از شهر بیرون رو تا ما به امور دیگر کاربران مقرب بپردازیم بدرود...

کاربر تازه دیگر تازه نبود بلکه خسته بود و با حال نزار و با چشمانی اشک آلود با پادشاه بدرود گفت

ولی درگوشه کنار شهر منتظر شد تا شاید روزی پادشاه او را کاربر مقرب درگاهش بخواند....

بدرووووووووووووووووووووووود!!!!!!!!؟؟