ترجیح میدم یه سلکت آل و تایید کنم هر چی هس

خوبه
منو بگید که 3320 تان

ما آدم‌ها رو فراموش کردیم. زندگی ارزشش رو از دست داده، ولی بی‌ارزش نیست. این زندگی لعنتی چیز خیلی باارزشیه.
منظورم اینه که زندگی از این فیش حقوقی به اون فیش حقوقی رسیدن نیست، بلکه شرافت و غرور و نظمه که ارزش موندن آدم رو نشون می‌ده و آدم رو باارزش می‌کنه.
این چیزیه که باید دوباره یادش بگیریم. شاید یاد گرفتن دوباره‌ش برای ما خیلی سخت باشه، خیلی سخت.‌‌..

حومه
ویلیام فاکنر


+5

گل های خواب آلوده رو واسه کی بیدار بکنم

تعیین تکلیف کن؛
برای:
افکار
عکس ها و فیلم های گالری
لباس های داخل کمد
دوستان
روابط
وسایل تو اتاق
پیام های تو گوشی
حتی دیوار های تایید نشده همخونه!

«هیچ چیزی» ارزش سنگین کردنِ بیخودیِ تو رو نداره.

http://www.hamkhone.ir/member/39523/blog/view/313125/%D9%88-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D9%84-%D8%A2%D8%AA%D8%B4-%D8%AF%D8%B1%D8%A2%D8%8C-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%88-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%88/

و اندر دل آتش درآ، پروانه شو پروانه شو

همین حوالی...

«نذر پرندگان

دعایم مشتی دانه بود که در دستم ریختم تا پرنده ای بیاید و بخورد
و به خدا بگوید این دانه که خوردم از دست کسی بود که دعایی داشت
و خدا بگوید:
با آن دانه که خوردی، تنت اندکی گرم شد؟
بالت کمی جان گرفت؟
و پرنده بگوید: بله اندکی
و خدا بگوید: بیا این استجابت را ببر و بگذار در دستش؛ به پاس همان اندکی...»

سلام رها جان
ممنونم مهربون

بازه