دری هستم

که می‌توانست به آسمان باز شود

اگر لولایش به زمین

چفت نبود...

همــه ی مـــا
فقــط حســـرت بــی پــایــان یــــک
اتفــــاق ســـاده ایـــم
کــــه جهــــان را بـــی جهــــــت ،
یــــک جــــور عجیبــــی جــــدی گرفتـــــه ایــــم … !

دیدن عکست تمام سهم من است

از “تو “

آن را هم جیره بندی کرده ام

تا مبادا

توقعش زیاد شود!!

دل است دیگر . . .

ممکن است فردا خودت را از من بخواهد!!!

حالم خوب است اما...

دلم تنــــــگ آن روزهایی شده

که میتوانستـــم از ته دل بخنــدم

هنگام غـــم، قلبـــــت را بــکاو..

خواهـی دیــد که دلیــل گریــــــه هایـت، کســـی سـت کـه

روزی دلیــل خنـــــده هایـت بــوده است...

عشق یعنی با تو گشتن همکلام

عشق یعنی انتظار یک سلام

عشق یعنی دست های رو به دوست

عشق یعنی مرگ در راهت ، نکوست

عشق یعنی شاخه ای گل در سبد

عشق یعنی دل سپردن تا ابد !

اینکه دلتنگ توام اقرار می خواهد مگر؟
اینکه از من دلخوری انکار می خواهد مگر؟

وقت دل کندن به فکر باز پیوستن مباش
دل بریدن وعده دیدار می خواهد مگر؟

عقل اگر غیرت کند یک بار عاشق می شویم
اشتباه ناگهان تکرار می خواهد مگر؟

من چرا رسوا شوم یک شهر مشتاق تواند
لشکر عشاق پرچم دار می خواهد مگر؟

با زبان بی زبانی بارها گفتی برو
من که دارم می روم ؛ اصرار می خواهد مگر؟

روح سرگردان من هر جا بخواهد می رود
خانه دیوانگان دیوار می خواهد مگر؟

وامانده ام که تا به کجا می توان گریخت,
از این همیشه ها که ندارند باورم ,
حال مرا نپرس که هنجارها مرا
مجبور می کنند بگویم که بهترم...

همــــه ماهــــــر شــــده انـــد

یــــــک نفــــر هزاران نفـــر را بــا هــــم دوســـت دارد !

امــــــــا مــــن …

نـــــاشیـــــــانـــــه

به یـــــک نفـــــــر دل میــــبــــنـــــــدم

هـــــــــزاران بــــــــار

گــاهے خــیـــال مــے کــنــم

خــدا روےِ لــحــظـﮧهـــایــش قـــیــمـت گــذاشــتـــﮧ اســت ...

خــیــلــے از شــب هــا ارزانــےِ خـــودش !

امـــآ...

یــک شـب هـایــے هـســت

کــﮧ بــراے مــن

زیــادے گــران تــمــام مـے شـود ...