روزگار نبودنت را برایم دیکته می کند…
و نمره ی من باز صفر می شود …
هنوز نبودنت را یاد نگرفته ام ….!!!!

یکرنگ که باشی،
زود چشمشان را میزنی،
خسته میشوند از رنگ تکراریت،
این روزها دوره ی رنگین کمان هاست…

چه سخت است،
تشییع عشق بر روی شانه های فراموشی ،
و دل سپردن به قبرستان جدایی ،
وقتی که میدانی پنج شنبه ای نیست ،
تا رهگذری ،
بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند…

واسه آبادان خرمشهرمی پرم مثل کبوتر میرم اون بالای بالامیگذرم ازهمه ی شهر

می بوسم شهر خرمشهر اون دیاریاران میزنم سجده به خاکت زنده بادا ایران

یاد شهید والا محمد جهان آرا شهید اردیبهشتی یاد اسحاق دارا

یاد اشک دو دیده یاد خون چکیده یاد حسین فهمیده که به خدا رسیده

یاد حماسه هاشون میون رود کارون یاد مرد بلمرون یاد جزیره مجنون

واسه شهر خرمشهر میخونم از دل و جون میخونم زنده باشه یاد و خاطره هاش

سالروز آزاد سازی خرمشهر مبارک

چـهـ تـفـآوتـی میـکـنـد،

آن سـوی دنــیـآ بـآشیــم

یـآ فـقــط چــنـد کـوچــهـ آن طــرفـــ تـر؟!

پـآی عـــشـ❤ـــق کــهـ در مـیـآن بــآشـد

دلــتـنـگـی دمــآر آدمــ را در مــی آورد . . .

گفتمش همدم شبهایم کو؟ تاری از زلف سیاهش را داد

گفتمش بی تو چه می باید کرد؟ عکس رخساره ی ماهش را داد

وقت رفتن همه را می بوسید به من از دور نگاهش را داد

یادگاری به همه داد و به من انتظار سر راهش را داد

به غم كسي اسيرم كه ز من خبر ندارد عجب از محبت من كه در او اثر ندارد

غلط است هر كه گويد دل به دل راه دارد دل من ز غصه خون شد دل تو خبر ندارد


می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی می رسد روزی که تنها مرگ را باور کنی


می رسد روزی که تنها در کنار قبر من شعرهای کهنه ام را مو به مو از بر کنی

دوستت دارم ، نه به خاطر شخصیت تو

بلکه به خاطر شخصیتی که من در هنگام با تو بودن پیدا می کنم .

هیچ کس لیاقت اشکهای تو را ندارد و کسی که چنین ارزشی را دارد

باعث ریختن اشکهای تو نمی شود .

زﯾﺎﺩ ﺗﺤﻮﯾﻠﺶ ﺑﮕﯿﺮﯼ . . .
.
.
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﯽ ﻣﺤﻠﯽ ﻫﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﯿﺸﻮﺩ . . .
ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﭼﺮﺍ ؟
ﭼﻮﻥ . . .
ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻥِ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﻝ ﻧﻤﯿﺒﺮﻩ . . .
ﺩﻝ ﻣﯿﺰﻧﻪ ...

فراموش کردن یک نفر
مثل فراموشی خاموش کردن چراغ حیاط خلوت است
برای همین
همهِ روز بعد روشن می‌ماند
بعد
همان چراغ
یادآور ات می‌شود

میگن درد رو از هر طرف بنویسی میشه درد

ولی درمان و از آخر بنویسی میشه نامرد

مواظب باش واسه دردت به هر درمانی تن ندی

سوختم باران بزن شاید تو خاموشم کنی
شاید امشب سوزش این زخم ها راکم کنی
آه باران من سراپای وجودم آتش است…
پس بزن باران بزن شاید تو خاموشم کنی…