دیوار کاربران


marya1370
marya1370
۱۳۹۴/۰۴/۳۱

طفلے بنامــ " شـــــــادی " دیریستـــ در مڹ
گمـــ شده استـــــ ...
با چشمـــــاڹ روشنـــ و بـــــراق
و گیسوآنے بہ بلنـــــدای یڪ آرزو
مےخواهمـــ برگـــــردمـــ بہ ڪودڪے
ڪجای زنـــــدگے خوابمـــ بـــــرد ڪہ شادی امـــ
را از دستـــــ دادمـــ ..

hanisa
hanisa
۱۳۹۴/۰۴/۳۱



.یه وقتایی باید رفت...!
اونم با پای خودت...!
باید جاتو تو زندگی بعضی ها خالی کنی...!
درسته تو شلوغیاشون متوجه نمیشن چی میشه...!
ولی بدون...
یه روزی...
یه جایی...
بدجوری یادت می افتن که دیگه خیلی دیر شده خیلی...

.
.
http://kafshdoozaki.ir/wp-content/uploads/2014/02/sms-arezoo.jpg


hanisa
hanisa
۱۳۹۴/۰۴/۳۱



.مترسک را دار زدند به جرم دوستی با پرنده…!!!
که مبادا تاراج مزرعه را به بوسه ای فروخته باشد…
راست میگفت سهراب :
«اینجا قحطی عاطفه است »
.
.
.


خواهش منم همینطور

hanisa
hanisa
۱۳۹۴/۰۴/۳۱



.چــــه دروغ بزرگــــیست!!!
زمان همه چیز را حل میکند...
زمــــان٬
فقط موهایمان را سفید کرد...
زخمهایمان را کــــهنه...
دردمان را بزرگــتر...
دلــــتنگیمان را بیشتر...
روزگارمان را سیاه تر...!!!


marya1370
marya1370
۱۳۹۴/۰۴/۳۰


SASAN_design
SASAN_design
۱۳۹۴/۰۴/۳۰

جودی! کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و
زندگی را يک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که درافق دوردست است دست يابند و
متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند که شايد نتوانند به مقصد برسند و
اگرهم برسند ناگهان خود را در پايان خط می بينند. درحالی که نه به مسير توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند.
دير يا زود آدم پير و خسته می شود درحالی که از اطراف خود غافل بوده است.
آن وقت ديگر رسيدن به آرزوها و اهداف هم برايش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و يک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. …
جودی عزيزم! درست است، ما به اندازه خاطرات خوشی که از ديگران داريم آنها را دوست داريم و به آنها وابسته می شويم.
هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بيشتر باشد علاقه و وابستگی ما بيشتر می شود.

پس هرکسی را بيشتر دوست داريم و می خواهيم که بيشتر دوستمان بدارد بايد برايش خاطرات خوش زيادی بسازيم تا بتوانيم دردلش ثبت شويم.







دوستدارتو : بابالنگ دراز

hanisa
hanisa
۱۳۹۴/۰۴/۳۰



.یا ایهاالانسان ما غرَکّ بربک الکریم

ای انسان چ چیز تو را در برابر پروردگار کریمت
مغرور ساخته است؟!



ظهرتون بخیر


صبا
صبا
۱۳۹۴/۰۴/۳۰

+++++

Mahdiye16
Mahdiye16
۱۳۹۴/۰۴/۳۰

خدا تنها روزنه امیدی است که هیچ گاه بسته نمی شود …
تنها کسی ایست که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد …
با پای شکسته هم می توان سراغش رفت …
تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می دارد …
تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند …
وقتی همه پشت کردند آغوش می گشاید …
وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت می شود …
و تنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام می گیرد نه با تنبیه کردن …

Ayeh
Ayeh
۱۳۹۴/۰۴/۳۰

دلم واست تنگ شده بابا

http://www.hamkhone.ir/member/13140/blog/view/219106/