دعای من برای شما دوستان در این دهه ای که نبودم:
http://www.hamkhone.ir/member/34545/blog/view/287472/

پنج چیزی که همین الان باید متوقف کنید!

▫️راضی نگه داشتن همگان
▫️ترس از تغییر
▫️زندگی کردن در گذشته
▫️کم ارزش کردن خودتان
▫️ فکر کردن بیش از حد

دَر را باز کن "دی" جان
ما اهالی سرزمینِ سِپردنیم
یاران قدیمیِ باد و پنجره
از جاده‌ی طولانی پاییز آمده‌ایم
از پُل معلقِ جمعه‌هایِ فراق
از خلسه‌ی سرخِ سه‌شنبه‌های سرد
از جشن بی‌میهمانِ شنبه‌های مهر و آذر
خسته ایم
در را باز کن و ما را تحویل بگیر
ما از دوستان نزدیکِ بَهمنیم
تا رسیدنش، با تو هم‌حرف و هم‌برفیم
ما آدم هیچ فصلی نیستیم
دَر را باز کن...

کسی چه میداند؛
شاید همزمان
که بلند بلند میخندیم
و از گوشه ی چشم هایمان
یکی دو قطره اشک
که جاری نشده خشک می شود؛
یکی از درونمان دارد
بیصدا گریه می کند
من !
به اشک شوق آدم ها مشکوکم!

این شهر ، بیش از هرچیز حال خوب می خواهد ، امیدی برای زنده ماندن و دستی برای گرفتن می خواهد،
دیوارهای خیابان های ماتم زده ی ما بیش از تبلیغ و شعار ، جمله ای ، برای لحظه ای اندیشیدن می خواهد.

گاهی تنها یک تلنگر کوچک کافی ست برای دوباره بلند شدن و روشن شدن کورسوی امیدی در درون.

فهمیده ام آدمی حتی درمواقعی که فکر میکند دیگر زنده نمی ماند بازهم بدنبال راهی میگردد تا به جهان بازگردد.

مردمان این شهر ، بیشتر از هرچیز دیگری ، چشم هایی بی توقع ، لبخندهایی حقیقی میخواهند.
باید واژه ی امید را در سرِ هر شهر و روستایی ، بر سر هر چهارراه و کوچه ای نوشت،تنها امید است که آدمی را از تنگناهای زندگی نجات میدهد . . .

‍ ‍

یادمان باشد با آمدن زمستان

اجاق خاطره ها را روشن بگذاریم
و دور هم چای بنوشیم
تا دچار سردی فاصله ها نشویم . . .
زمستان پر برکتی را براتون آرزو میکنم

دی ماه شما پُر مهر

http://up.hamkhone.ir/6/a49182ba98e17d47e2575814ee1d8714.jpg

عکس
................
یادت باشه:

کسایی که بهت گفتن تو نمیتونی انجامش بدی، در حال نگاه کردن بهت هستند.

داش غیرت...................

آنان که کهن شدند و آنان که نوند / هریک به مراد خویش لختی بدوند
این کهنه جهان به کس نماند جاوید / رفتند و رویم و دیگر آیند و روند

➕ هیچ وقت نگران آینده ی
"ناشناخته ات" نباش

وقتی خدای
"شناخته شده ای" داری

➕ هیچ وقت نگران آینده ی
"ناشناخته ات" نباش

وقتی خدای
"شناخته شده ای" داری