دیرگاهیست که تنها شده ام / قصه غربت صحرا شده ام
وسعت درد فقط سهم من است / باز هم قسمت غم ها شده ام
دگر آئینه ز من با خبر است / که اسیر شب یلدا شده ام
من که بی تاب شقایق بودم / همدم سردی یخ ها شده ام
کاش چشمان مرا خاک کنید / تا نبینم که چه تنها شده ام . . .
.
.

رفتم گلفروشی گفتم اقا این گلا طبیعیه؟دختر بچه 5 ساله بهم گفت:

پ نه پ سزارینیه
من
بازم من
و همچنان من

من اندازه این بودم فکر میکردم بچه هارو لک لکا میارن

قطار می رود….

تو می روی…..

تمام ایستگاه می رود…………

و من چقدر ساده ام که سالهای سال ،

در انتظار تو

کنار این قطار رفته ایستاده ام

و همچنان به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام!!

مثل کشیدن کبریت در باد

دیدنت دشوار است

من که به معجزه ی عشق ایمان دارم

می کشم

آخرین دانه ی کبریتم را در باد

هر چه بــــــادا بــــــــــاد!

خدايا...
دلم بغض کرده....
گريه ميخواهد...
خدايا فرو بردن اين همه بغض روزه را باطل نميکند...

کوچک که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم

اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم

کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود

کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش

را از نگاهش می توان خواند

کاش برای حرف زدن

نیازی به صحبت کردن نداشتیم

کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود

کاش قلبها در چهره بود

اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد

و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم

سکوت پر بهتر از فریاد تو خالیست

سکوتی را که یک نفر بفهمد

بهتر از هزار فریادی است که هیچ کس نفهمد

سکوتی که سرشار از ناگفته هاست

ناگفته هایی که گفتنش یک درد و نگفتنش هزاران درد دارد

تو اگر میدانستی که چه زخمی دارد که چه دردی دارد خنجر از دست عزیزان خوردن از من خسته نمیپرسیدی اه ای سرو چرا تنهایی

درخشانترین تاجی که مردم بر سر مینهند در اتش کوره ها ساخته شده است

5+

خدایا تو دیدی و چیزی نگفتی...
ولی مردم ندیدن و فریاد زدن...