صادق هدایت

در زندگي زخم هايي هست كه مثل خوره روح را آهسته در انزوا مي خورد و مي تراشد .

تنها مرگ است كه دروغ نمي گويد .

تا ممكن است بايد افكار خودم را براي خودم نگه دارم و اگر حالا تصميم گرفته ام كه بنويسم ، فقط براي اينست كه خوم را به سايه ام معرفي كنم .

از زماني كه همه روابط خودم را با ديگران بريده ام ، مي خواهم خودم را بهتر بشناسم .

نزد بهترين و قشنگ ترين و باهوش ترين انسان هميشه نقص ديده مي شود .

از روشنايي خوشم نمي ياد ، جلو آفتاب همه چيزلوس و معمولي ميشه .

حق به جانب آنهايي است كه مي گويند بهشت و دوزخ در خود اشخاص است .

چقدر هولناك است وقتي كه مرگ آدم را نمي خواهد و پس مي زند .

گياه خواري اولين گامي است كه به سوي راستي و درستي برداشته مي شود و براي آيندگان گرانبها خواهد بود .

آدم بايد كارش را تمام و كمال بكند تا مو ، لاي درزش نرود و گرنه بقيه اش ، اينكه كسي مي گويد اهميت ندارد .

آنها به من مي خندند ، نمي دانند كه من بيشتر به آنها مي خندم .