خداحافظ زمستان

خدانگهدار زمستان  ...... 

 
خدانگهدار ای مظلوم ترین فصل ها  ...

ما را ببخش 

...
سرمایت را دیدیم

...

پاکی و سپیدیت را نه...

دلگیری می دانیم...

یک رنگیت را ارج ننهادیم و

غرق چند رنگی بهار شدیم

...

ما انسانها همینیم...

یک رنگ ها را دوست نداریم...

مبهوت و غرق رنگ های پرریا می

شویم..

ما را ببخش...

ندانستیم

آب رنگ،نقاشی بهار رااز قطرات برف و

باران تو

توان کشیدن دارد...

ما را ببخش

عطر گل یخ را

که عطرآگین وجود توست

فراموش کردیم

خدانگهدار فصل تنهایی من...

می دانم سال دیگر می آیی

بعد از اشک ریزان پاییز

به پیشواز...

نه عیدی داری و نه عیدانه ای

مارا ببخش...

که ندانستیم...

اگر هیزمی روشن میکند گرمایی را در

خانه مان

این گرما مدیون حضور توست

آدم برفی مهربان با تو معنا می گیرد...

آغوش گرم با تو تصویر می شود...

مارا ببخش...

خدانگهدار...

 مظلوم ترین فصل ها...

زمستان...