✔ سـِکــه هــایِ دوره اشــکــانـــی

سرسکه:

دو قطعه فلز محکم که معمولاً از فولاد یا برنج بود و نقش رو و پشت سکه بر آن حک می شد و قطعات

بریده شده ی طلا یا نقره چکش به صورت سکه در می آوردند. سر سکه بر دو گونه بود: سر سکه ی رویی

و سرسکه ی زیرین. بر سر سکه ی رویی طرح روی سکه و بر سکه ی زیرین طرح پشت سکه به طور

معکوس حکاکی شده بود.

چکش:

در گذشته برای ضرب سکه از چکش برای ضربه زدن بر سر سکه ی رویی استفاده می شد.

قیچی:

برای بریدن قطعات کوچک فلز از قیچی استفاده می شد.

ترازو:

برای وزن کردن سکه ها از ترازو استفاده می شد.

ماشین ضرب سکه در سال 1561 میلادی در اروپا اختراع شد. در سال 1282 قمری ناصرالدین شاه قاجار

فرمان داد ضرابخانه ای به سبک اروپایی در ایران تأسیس شود. این فرمان در سال 1294 قمری جامه ی

عمل به خود پوشید.